Studio portrait of a man

Dit portret, formaat 'kabinetfoto', is gemaakt door de sinds 1888 in Surabaya gevestigde fotostudio van Ohannes Kurkdjian (1851-1903). We weten helaas niet wie hier is geportretteerd. Wel kunnen we iets over de datering zeggen op basis van de signatuur "O. Kurkdjian", de twee afgebeelde medailles op het karton waarop de foto is geplakt, en reclame voor de fotostudio die daar juist ontbreekt. De ene medaille werd gewonnen in 1868 en is slechts gedeeltelijk zichtbaar, maar betreft hoogstwaarschijnlijk de 'Ehrenpreis gestiftet von Friedrich Ritter von Voigtländer', de andere onderscheiding dateert van 1882: 'Ertheilt von den Photographischen Gesellschaft in Wien'.<BR> <BR> Maar er ontbreekt een unieke vermelding. Het Bataviaasch Nieuwsblad berichtte op 7 november 1900 dat het atelier van O. Kurkdjian de eer te beurt was gevallen om het predikaat 'hoffotograaf' ("Hof-photograaf van H.M. de Koningin") te mogen voeren - met vergunning om het koninklijke wapen af te beelden. Dat is op deze fotokaart nog niet het geval, wat duidt op een datering van vóór (of in) het jaar 1900. Volgens de krant was Kurkdjian tot dat moment de enige fotograaf in Nederlands-Indië aan wie een dergelijke gunst was verleend. Na het overlijden van Ohannes Kurkdjian in 1903 werd de studio voortgezet onder leiding van G.P. Lewis, waarbij de naam ongewijzigd bleef. Pas in 1936 viel het doek voor dit befaamde atelier.<BR> <BR> In de tijd dat deze foto genomen werd was de meest populaire fotokaart voor een studioportret de 'carte de visite', een foto geplakt op een karton dat het formaat van het toenmalige visitekaartje benadert. Voordeel van de grotere kabinetfoto was echter dat het portret zich beter liet retoucheren door het grotere negatiefformaat. Door hun grotere formaat en de weergave van meer details waren kabinetfoto's geschikt om in te lijsten en op (of in) een (kabinet-)kast te zetten (Jan van Dijk 2011: 111). Daarnaast werden kabinetfoto's net als de cartes de visite verzameld en bewaard in speciaal daarvoor ontworpen fotoalbums, zoals het album waarin dit portret zich bevind. Dergelijke insteekalbums werden uit het buitenland geïmporteerd en maakten in Nederlands-Indië deel uit van het assortiment van fotostudio's, boek- en kantoorboekhandels (Peterson 2009: 113-114).<BR> <BR> Rob Jongmans

Studio portrait of a man

Dit portret, formaat 'kabinetfoto', is gemaakt door de sinds 1888 in Surabaya gevestigde fotostudio van Ohannes Kurkdjian (1851-1903). We weten helaas niet wie hier is geportretteerd. Wel kunnen we iets over de datering zeggen op basis van de signatuur "O. Kurkdjian", de twee afgebeelde medailles op het karton waarop de foto is geplakt, en reclame voor de fotostudio die daar juist ontbreekt. De ene medaille werd gewonnen in 1868 en is slechts gedeeltelijk zichtbaar, maar betreft hoogstwaarschijnlijk de 'Ehrenpreis gestiftet von Friedrich Ritter von Voigtländer', de andere onderscheiding dateert van 1882: 'Ertheilt von den Photographischen Gesellschaft in Wien'.<BR> <BR> Maar er ontbreekt een unieke vermelding. Het Bataviaasch Nieuwsblad berichtte op 7 november 1900 dat het atelier van O. Kurkdjian de eer te beurt was gevallen om het predikaat 'hoffotograaf' ("Hof-photograaf van H.M. de Koningin") te mogen voeren - met vergunning om het koninklijke wapen af te beelden. Dat is op deze fotokaart nog niet het geval, wat duidt op een datering van vóór (of in) het jaar 1900. Volgens de krant was Kurkdjian tot dat moment de enige fotograaf in Nederlands-Indië aan wie een dergelijke gunst was verleend. Na het overlijden van Ohannes Kurkdjian in 1903 werd de studio voortgezet onder leiding van G.P. Lewis, waarbij de naam ongewijzigd bleef. Pas in 1936 viel het doek voor dit befaamde atelier.<BR> <BR> In de tijd dat deze foto genomen werd was de meest populaire fotokaart voor een studioportret de 'carte de visite', een foto geplakt op een karton dat het formaat van het toenmalige visitekaartje benadert. Voordeel van de grotere kabinetfoto was echter dat het portret zich beter liet retoucheren door het grotere negatiefformaat. Door hun grotere formaat en de weergave van meer details waren kabinetfoto's geschikt om in te lijsten en op (of in) een (kabinet-)kast te zetten (Jan van Dijk 2011: 111). Daarnaast werden kabinetfoto's net als de cartes de visite verzameld en bewaard in speciaal daarvoor ontworpen fotoalbums, zoals het album waarin dit portret zich bevind. Dergelijke insteekalbums werden uit het buitenland geïmporteerd en maakten in Nederlands-Indië deel uit van het assortiment van fotostudio's, boek- en kantoorboekhandels (Peterson 2009: 113-114).<BR> <BR> Rob Jongmans