'Planets in my head, Literature'

In een ouderwetse schoolbank, met een gietijzeren frame en lessenaar met opklapdeksel zit een kind, gezien de grootte iets van 8-10 jaar. Het kind (gezien het kostuum een jongen), gaat gekleed in een soort Victoriaans kostuum, met een strakke broek, een jasje, en geknoopte das, en draagt leren rijglaarsjes, in een stijl uit dezelfde periode. De kledingstukken zijn gemaakt van Dutch wax print katoen. Op het textiel staan onzinletters. In veel van zijn beelden en installaties heeft Shonibare Dutch wax prints (of gerelateerd textiel) gebruikt. Voor hem verwijst dit naar het ironisch karakter van identiteit. De wax print, nu algemeen gezien als typerend voor Afrikaanse dracht en mode, ontstond in de 19e eeuw als een Europese poging om Aziatische batik te mechaniseren. Niet alleen zegt dat iets over de subjectiviteit van de identiteit, het wijst ook op de 19e eeuw als grondleggend tijdvak voor intermenselijke verhoudingen wereldwijd. Het Victoriaanse tijdperk, waar de kledingstijl naar verwijst, is ook het tijdperk van kolonialisme en imperialisme, de opkomst van sociaal Darwinisme, en het westers superieuriteitsgevoel. <BR> De schoolbank, in combinatie met de titel, lijkt expliciet te verwijzen naar Shonibares eigen ervaringen als Afrikaans kind op een Engelse school. Daarin maakte hij kennis met de 'westerse canon'. Het vak literatuur geeft veel ruimte aan Engels(talig)e schrijvers, maar weinig aan andere schrijvers. Zijn die er niet? Een antwoord geeft Yinka in dat werk, met name in de hemelbol, waar de titel in eerste instantie naar verwijst: Planets in my head. <BR> Op de hemelbol staat onder meer een soort stempel: een cartouche met daarin de tekst: Literature. London, England, 2011. Yinka Shonibare.<BR> Op de bol staan verder tientallen namen van internationale schrijvers, zowel van nu als uit de oudheid, met een accent op 'niet-westers'. In willekeurige volgorde: Aristophanes, Jack Mapanje, Virgil, Augustus Longstreet-Baldwin, Qatran Tabrizi, Ovid, Lorisa May Aleotti, Wole Soyinka, Bhasa, Asvaghosa, Sophocles, Paolo Coelho, Ono Yasumaro, F. Scott Fitzgerald, Yang Xiong, Kamo no Chomel, Chikamatsu Monzaemon, Walt Whitman, Ayi Kwei Armah, Jese Joaquin Fernandez de Lizardi, Washington Irving, Dante Aleghieri, Lydia Maria Child, Kalidasa, Anvari, Mongane Wally Serote, Christopher Okigbo, Solomon ... Gabrol, Matsuo Basho, Sei Shonagon, Jorge Luis Borges, Bessie Head, Aeschylus, Homer, Ernest Hemingway, Mark Twain, Fukunzawa Yukichi, Increase Mater, Sun Tzu, Daniel Denton, Luo Guanzhong, Peter Carrey, Gabriel Garcia Marquez, Jose Marti, Yehuda Halevi, Fukuzawa Yukichi, Yanai, Yasmina Khadra, John Milton, Miguel de Cervantes, Ngugi Wa Thiongo, Jipper...Uko, Herbert Isaac Ernest Dhlomo, Rabindranath Tagore, Michael Wigglesowrth, Ibn al-Nadim, Banjo Paterson, Peter Carey, Guanaman Poma, Philles Wheetly, Francis Hopkinson, Solomon ibu Gabirol (namen zijn niet allemaal gemakkelijk te lezen). <BR> In de tafel zelf staat gekrast "you can't trust nobody". <BR> <BR> De wereld van literatuur om het hoofd te vullen.<BR> Het beeld maakt deel uit van een serie van 5, allen met dezelfde serietitel: Planets in my head. De andere 4 delen hebben ook een intellectuele discipline als specifieke naam: Arts, Physics, Mathematics, Philosophy.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> De schoolbank is een bestaande, oude, gebruikte schoolbank, met gietijzeren frame en houten onderdelen, De figuur van het kind, gezien de grootte iets van 8-10 jaar, is gekleed in een soort Victoriaans kostuum, gemaakt van Dutch wax print katoen. Het kostuum is op maat gemaakt in het atelier van Yinka Shonibare, evenals de leren laarsjes, eveneens met de hand gemaakt voor deze installatie.<BR> Het lichaam, althans de zichtbare delen daarvan, is gemaakt van kunststof. Het hoofd bestaat uit een (bestaande) hemelbol, met sterrenlichamen, met bovenop een goudkleurig metalen afsluiting, zoals bij een draaiende globe. In plaats van de namen van de sterren, staan namen van belangrijke wereld-schrijvers op de bol afgedrukt. In de rechterhand heeft het kind een goudkleurige stift, als een griffel. De tekst op de schoolbank is erin gegraveerd.

'Planets in my head, Literature'

In een ouderwetse schoolbank, met een gietijzeren frame en lessenaar met opklapdeksel zit een kind, gezien de grootte iets van 8-10 jaar. Het kind (gezien het kostuum een jongen), gaat gekleed in een soort Victoriaans kostuum, met een strakke broek, een jasje, en geknoopte das, en draagt leren rijglaarsjes, in een stijl uit dezelfde periode. De kledingstukken zijn gemaakt van Dutch wax print katoen. Op het textiel staan onzinletters. In veel van zijn beelden en installaties heeft Shonibare Dutch wax prints (of gerelateerd textiel) gebruikt. Voor hem verwijst dit naar het ironisch karakter van identiteit. De wax print, nu algemeen gezien als typerend voor Afrikaanse dracht en mode, ontstond in de 19e eeuw als een Europese poging om Aziatische batik te mechaniseren. Niet alleen zegt dat iets over de subjectiviteit van de identiteit, het wijst ook op de 19e eeuw als grondleggend tijdvak voor intermenselijke verhoudingen wereldwijd. Het Victoriaanse tijdperk, waar de kledingstijl naar verwijst, is ook het tijdperk van kolonialisme en imperialisme, de opkomst van sociaal Darwinisme, en het westers superieuriteitsgevoel. <BR> De schoolbank, in combinatie met de titel, lijkt expliciet te verwijzen naar Shonibares eigen ervaringen als Afrikaans kind op een Engelse school. Daarin maakte hij kennis met de 'westerse canon'. Het vak literatuur geeft veel ruimte aan Engels(talig)e schrijvers, maar weinig aan andere schrijvers. Zijn die er niet? Een antwoord geeft Yinka in dat werk, met name in de hemelbol, waar de titel in eerste instantie naar verwijst: Planets in my head. <BR> Op de hemelbol staat onder meer een soort stempel: een cartouche met daarin de tekst: Literature. London, England, 2011. Yinka Shonibare.<BR> Op de bol staan verder tientallen namen van internationale schrijvers, zowel van nu als uit de oudheid, met een accent op 'niet-westers'. In willekeurige volgorde: Aristophanes, Jack Mapanje, Virgil, Augustus Longstreet-Baldwin, Qatran Tabrizi, Ovid, Lorisa May Aleotti, Wole Soyinka, Bhasa, Asvaghosa, Sophocles, Paolo Coelho, Ono Yasumaro, F. Scott Fitzgerald, Yang Xiong, Kamo no Chomel, Chikamatsu Monzaemon, Walt Whitman, Ayi Kwei Armah, Jese Joaquin Fernandez de Lizardi, Washington Irving, Dante Aleghieri, Lydia Maria Child, Kalidasa, Anvari, Mongane Wally Serote, Christopher Okigbo, Solomon ... Gabrol, Matsuo Basho, Sei Shonagon, Jorge Luis Borges, Bessie Head, Aeschylus, Homer, Ernest Hemingway, Mark Twain, Fukunzawa Yukichi, Increase Mater, Sun Tzu, Daniel Denton, Luo Guanzhong, Peter Carrey, Gabriel Garcia Marquez, Jose Marti, Yehuda Halevi, Fukuzawa Yukichi, Yanai, Yasmina Khadra, John Milton, Miguel de Cervantes, Ngugi Wa Thiongo, Jipper...Uko, Herbert Isaac Ernest Dhlomo, Rabindranath Tagore, Michael Wigglesowrth, Ibn al-Nadim, Banjo Paterson, Peter Carey, Guanaman Poma, Philles Wheetly, Francis Hopkinson, Solomon ibu Gabirol (namen zijn niet allemaal gemakkelijk te lezen). <BR> In de tafel zelf staat gekrast "you can't trust nobody". <BR> <BR> De wereld van literatuur om het hoofd te vullen.<BR> Het beeld maakt deel uit van een serie van 5, allen met dezelfde serietitel: Planets in my head. De andere 4 delen hebben ook een intellectuele discipline als specifieke naam: Arts, Physics, Mathematics, Philosophy.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> De schoolbank is een bestaande, oude, gebruikte schoolbank, met gietijzeren frame en houten onderdelen, De figuur van het kind, gezien de grootte iets van 8-10 jaar, is gekleed in een soort Victoriaans kostuum, gemaakt van Dutch wax print katoen. Het kostuum is op maat gemaakt in het atelier van Yinka Shonibare, evenals de leren laarsjes, eveneens met de hand gemaakt voor deze installatie.<BR> Het lichaam, althans de zichtbare delen daarvan, is gemaakt van kunststof. Het hoofd bestaat uit een (bestaande) hemelbol, met sterrenlichamen, met bovenop een goudkleurig metalen afsluiting, zoals bij een draaiende globe. In plaats van de namen van de sterren, staan namen van belangrijke wereld-schrijvers op de bol afgedrukt. In de rechterhand heeft het kind een goudkleurige stift, als een griffel. De tekst op de schoolbank is erin gegraveerd.