Het centrale thema in het werk van Marcel Pinas is 'Kibri a Kulturu' d.w.z. behoud of bescherm de cultuur. Hij bedoelt daarmee de Surinaamse Marroncultuur die hij van alle kanten bedreigd ziet. In vrijwel al zijn werk zijn dan ook elementen uit de Marroncultuur verwerkt, maar wel op geheel eigen wijze, waardoor het wel weer een autonoom werk wordt. Twee elementen die hij veel gebruikt en prominent in dit werk terugkomen zijn het bekende Marron houtsnijwerk ("tembe") en de veel minder bekende Afaka-tekens. <BR> Afaka Atumisi was een N'dyuka die rond 1900 leefde en gefascineerd was door het westerse schrift. Volgens hem kon de toen al bedreigde Marroncultuur die geen alleen overleven als het een ook een geschreven cultuur werd met een eigen schrift. Op basis van een visioen naar aanleiding van de verschijning van de komeet Halley, ontwierp hij in 1910 een eigen alfabet van 56 gestileerde lettergreeptekens. Het heeft nooit massaal ingang gevonden, maar is wel door enkelen bewaard gebleven. Marcel Pinas gebruikt ze nu nadrukkelijk in al zijn werk -hij signeert er ook in- en promoot daarmee Marron culturele eigenheid. Het zijn overigens geen geschreven boodschappen die zijn werk sieren, hij gebruikt de tekens volkomen eclectisch.