De foto toont Thais aardewerk dat vanaf 1929 opgesteld stond in een speciale porseleinkast in de Koperkamer. De kruikjes behoren tot het zeldzame aardewerk dat vervaardigd werd in Sawankhalok (Lekkerkerker 1931: 130)<BR> <BR> De koperkamer van het Volkenkundig Museum bevond zich op de tweede verdieping (toen derde omgang genoemd), in de achtertorenkamer, vlak na de Afdeling Atjeh. Ze kwam voort uit de koperafdeling die in 1927 al opende, tezamen met de overige afdelingen op de eerste verdieping, maar die plaats moest maken voor de uitbreiding van de Borneo opstelling. De aparte koperkamer was vanaf 1929 geopend voor publiek. De koperkamer was een thematisch georiënteerde opstelling waarin de regionale indeling geheel was losgelaten. Wel bleef de aandacht beperkt tot de koperbewerking in Nederlands-Indië, huidige Indonesië. Naast het koperwerk waren er ook andere objecten in de kamer aanwezig, waaronder een grote collectie blauw aardewerk uit Atjeh en China, Japans porselein, monumentaal houtsnijwerk (japara wanden), kanonnen en scheepsgeschut. De meeste van deze objecten waren dan wel niet in Indonesië vervaardigd maar ze speelden wel een prominente rol binnen die samenleving, bijvoorbeeld als huishoudelijk object, als kamerversiering of als wapen. De koperkamer maakte in 1943 plaats voor een tentoonstelling over 'Sociale Zorg' en keerde niet meer terug.