Toen in 1863 de slavernij in Suriname werd afgeschaft, betekende dit niet een direct einde aan de verplichte arbeid op de plantages. Tot 1873 moesten voormalige slaven door blijven werken voor hun voormalige eigenaren, die daarnaast nog eens fl. 300,- per slaaf kregen van de overheid als vergoeding voor geleden schade.<BR> Na 1873 werden met name uit India en van Java contractarbeiders naar de Surinaamse plantages gehaald, die voor een laag loon de arbeid van de slaven overnamen. Zij kregen huisvesting op de plantageterreinen.