De 'Achum', het woonhuis of paleis van de voormalige Fon van Bafut

Bafut is een dorp in het noorden van Kameroen en bestond rond 1960 uit zo'n 26 wijken met rond de 20.000 inwoners. De lokale bestuurder, de Fon van Bafut, heeft tevens zeggenschap over nog zes aangrenzende dorpen waarmee zijn totale gebied 340 vierkante kilometer omvat (Ritzenthaler 1962: 12). Het paleis van de Fon ligt nagenoeg in het centrum van het dorp en bestaat uit 44 gebouwen die door een muur omgeven zijn. Eén van de gebouwen is het woonhuis of paleis van de voormalige Fon, de 'Achum'. Deze werd rond 1895 gebouwd. De 'Achum' mag alleen door de Fon betreden worden want hier huizen de geesten van zijn voorvaderen.<BR> De Fon had in 1959 meer dan twintig vrouwen, twee daarvan staan rechts op de foto, en zo'n 100 kinderen waarvan er nog zo'n vijftig binnen zijn kraal gehuisvest werden. Even buiten de muur staat een huis dat bestemd is voor de gasten van de Fon. Verder ligt er in het dorp een groot plein voor de wekelijkse markt, een leprakliniek, zes missiescholen, een ziekenhuis, een Rooms Katholieke kerk en negentien kleinere kerken. In 1959 woonden er veertien europese missionarissen met hun kinderen (1962: 18).<BR> <BR> Links op de foto staat de tiende Fon van Bafut, Achirimbi II, wiens naam 'hij die eeuwig leeft' betekent. De Fon is hier ergens tussen de 75 en 80 jaar oud. Zijn rechter oog is wegens blindheid gesloten. Achirimbi II behoorde tot een van de machtigste lokale leiders van Kameroen en was Fon van 1932 tot en met 1968.<BR> De Fon draagt hier het traditionele gewaad van de adel bestaande uit een gekleurde gebreide muts en een lange, donkerblauwe toga met wijde mouwen die teruggeslagen kunnen worden over de schouder. De toga's worden rijk geborduurd in wit, geel en rood, dit exemplaar toont onder meer het symbool van de dubbele bel.<BR> Volgens Robert en Pat Ritzenthaler is Achirimbi II een 'delightful man with a fine mind, conversant in German, some English, and well-endowed with the requisites considered important in a Cameroons chief. He has the reputation of being brave, just and kind, full of dignity and good humor, and the steadiness necessary for an impartial ruler' (1962: 22).<BR> De Fon is niet alleen de hoogste politiek leider van de Bafut, maar heeft ook de status van een godheid en koning. Hij wordt beschouwd als de vader van al zijn onderdanen. Iedereen kan een beroep op hem doen. Elke vierde dag van de acht daagse week wordt gebruikt om hem te eren. Het is een rustdag waarop niemand naar de velden gaat of enige belangrijke werkzaamheden verrricht. Achirimbi fungeerde als aanspreekpunt van het bestuur in het toenmalig Brits Cameroon waar gebruik werd gemaakt van 'indirect rule'. Ook werd hij geacht belangrijke staatsaangelegenheden bij te wonen in de hoofdstad Buea. In zijn functie heeft Achirimbi onder andere koningin Elizabeth ontmoet. De Fon sprak recht in de kleinere juridische geschillen in samenspraak met zijn 'raad van ouderen'. Tot een van zijn sociale taken behoorde onder andere ook het verlenen van gastvrijheid aan bezoekers en reizigers. Zie verder Ritzenthaler voor een uitgebreide omschrijving van de dagelijkse verplichtingen van de Fon onder 'A Day with the Fon' (1962: 28 t/m 30).<BR>

De 'Achum', het woonhuis of paleis van de voormalige Fon van Bafut

Bafut is een dorp in het noorden van Kameroen en bestond rond 1960 uit zo'n 26 wijken met rond de 20.000 inwoners. De lokale bestuurder, de Fon van Bafut, heeft tevens zeggenschap over nog zes aangrenzende dorpen waarmee zijn totale gebied 340 vierkante kilometer omvat (Ritzenthaler 1962: 12). Het paleis van de Fon ligt nagenoeg in het centrum van het dorp en bestaat uit 44 gebouwen die door een muur omgeven zijn. Eén van de gebouwen is het woonhuis of paleis van de voormalige Fon, de 'Achum'. Deze werd rond 1895 gebouwd. De 'Achum' mag alleen door de Fon betreden worden want hier huizen de geesten van zijn voorvaderen.<BR> De Fon had in 1959 meer dan twintig vrouwen, twee daarvan staan rechts op de foto, en zo'n 100 kinderen waarvan er nog zo'n vijftig binnen zijn kraal gehuisvest werden. Even buiten de muur staat een huis dat bestemd is voor de gasten van de Fon. Verder ligt er in het dorp een groot plein voor de wekelijkse markt, een leprakliniek, zes missiescholen, een ziekenhuis, een Rooms Katholieke kerk en negentien kleinere kerken. In 1959 woonden er veertien europese missionarissen met hun kinderen (1962: 18).<BR> <BR> Links op de foto staat de tiende Fon van Bafut, Achirimbi II, wiens naam 'hij die eeuwig leeft' betekent. De Fon is hier ergens tussen de 75 en 80 jaar oud. Zijn rechter oog is wegens blindheid gesloten. Achirimbi II behoorde tot een van de machtigste lokale leiders van Kameroen en was Fon van 1932 tot en met 1968.<BR> De Fon draagt hier het traditionele gewaad van de adel bestaande uit een gekleurde gebreide muts en een lange, donkerblauwe toga met wijde mouwen die teruggeslagen kunnen worden over de schouder. De toga's worden rijk geborduurd in wit, geel en rood, dit exemplaar toont onder meer het symbool van de dubbele bel.<BR> Volgens Robert en Pat Ritzenthaler is Achirimbi II een 'delightful man with a fine mind, conversant in German, some English, and well-endowed with the requisites considered important in a Cameroons chief. He has the reputation of being brave, just and kind, full of dignity and good humor, and the steadiness necessary for an impartial ruler' (1962: 22).<BR> De Fon is niet alleen de hoogste politiek leider van de Bafut, maar heeft ook de status van een godheid en koning. Hij wordt beschouwd als de vader van al zijn onderdanen. Iedereen kan een beroep op hem doen. Elke vierde dag van de acht daagse week wordt gebruikt om hem te eren. Het is een rustdag waarop niemand naar de velden gaat of enige belangrijke werkzaamheden verrricht. Achirimbi fungeerde als aanspreekpunt van het bestuur in het toenmalig Brits Cameroon waar gebruik werd gemaakt van 'indirect rule'. Ook werd hij geacht belangrijke staatsaangelegenheden bij te wonen in de hoofdstad Buea. In zijn functie heeft Achirimbi onder andere koningin Elizabeth ontmoet. De Fon sprak recht in de kleinere juridische geschillen in samenspraak met zijn 'raad van ouderen'. Tot een van zijn sociale taken behoorde onder andere ook het verlenen van gastvrijheid aan bezoekers en reizigers. Zie verder Ritzenthaler voor een uitgebreide omschrijving van de dagelijkse verplichtingen van de Fon onder 'A Day with the Fon' (1962: 28 t/m 30).<BR>