Borneo had al voor de komst van de VOC de reputatie dat het rijk was aan goud en diamanten. Rond Bandjermasin, en vooral rond Martapoera, werden veel diamanten gevonden. Het winnen van diamanten gebeurde middels het graven van grote putten in jonge rivierafzettingen. De afgegraven grond werd vervolgens in een zeef of wasbekken (dulang) uitgespoeld. Het winnen van diamanten werd geheel door de familie van de Sultan van Bandjermasin gecontroleerd. Het goud dat in Bandjermasin op de markt kwam, was vooral afkomstig uit de hoger gelegen Dajak gebieden. Ook dit kwam grotendeels uit rivierbeddingen. (P. Boomgaard, 2001)