Gipsen masker dat de blanke slavendrijver voorstelt

Het masker stelt een theatraal grimassende, nogal rood aangelopen man voor, de blanke slavendrijver, een figuur uit de Morenada-dans die is onstaan in de mijnstreek van Bolivia in de koloniale periode. De dans verbeeldt de uitbuiting van negerslaven die, door de Spaanse overheersers uit Afrika waren gehaald om voor hen te werken in de mijnen. De slaven, gewend aan tropische temperaturen, aardden slecht. Ze leden onder de kou, het zuurstofgebrek, het slechte eten en de uitbuiting in de mijnen. Velen bezweken. De kostuums en de choreografie van de dans verwijzen naar deze situatie van uitbuiting: maskers met uitpuilende ogen van zuurstofgebrek, tong buiten de mond wat kenmerkend is voor verstikking, geluid van houten ratels (matracas) die verwijzen naar de geketende slaven en de slavendrijver (' caporal' of ' rey moreno') die niet geketend is en met een zweep in de hand de slaven moet aansporen.<BR> <BR> Begin deze eeuw werd de Morenada alleen gedanst in de mijnwerkerscentra. Het kostuum bestond uit een geraffelde brok en ketenen om de benen. Het afbeulen van de slaven werd verbeeld door te dansen met zware zandzakken op de schouders. In deze tijd verhuisde de dans naar de stad Oruro waar de mineralenhandelaren opereerden. Er werden nieuwe elementen in de dams ingevoerd. De eerste verandering was het invoeren van de matracas, de houten ratels. Het tillen van zware zandzakken werd vervangen door een kostuum van ongeveer het zelfde gewicht (ongeveer 46 kilo). Het kostuum heeft een kokervorm die de bewegingsvrijheid belemmerd, verwijst naar het geketende lopen van de slaven en het zware leven waartoe de slaven veroordeeld waren. Door de jaren heen zijn de kostuums steeds fraaier geworden met borduursels, goud en zilvergaren, imposante maskers en steeds nieuwe kleuren. De kostuums zijn verzilverd. De morenada laat in de eerste plaats de schittering zien van het zilver dat in de mijnen gedolven werd.<BR> <BR> Tegenwoordig wordt de Morenada overal in de Boliviaanse Andes gedanst. De dans is bijzonder populair vanwege de schitterende kostuums. De dansers worden gezien als trendsetters is dans, muziek, choreografie en kostuums. Eenieder die het zich kan permitteren prefereert deelname aan een morenada-dansgroep. Het zijn meestal de senioren die de Morenada dansen; zij die rijkdom hebben vergaard kunnen terugvallen op een grote sociale achterban van familie en vrienden. Het kostuum is namelijk enorm duur en de begeleidende koperblaasorkesten behoren tot de beste van de Andes en hen contacteren kost veel geld. De kostuums worden bij gebrek aan geld gehuurd in plaats van gekocht hoewel de dansers streven naar een eigen kostuum.<BR> <BR> In de Morenada-dans komen de volgende figuren voor: De super-achachi (blanke opper-slavenleider), de achachi (blanke slavenleider), de rey moreno (zwarte slavenkoning), de moreno (de slaaf), de senoritas (groep vrouwen in cholita klederdracht) en de negras morenas (meisjesgroep met maskers en korte rokjes).<BR> <BR> <BR>

Gipsen masker dat de blanke slavendrijver voorstelt

Het masker stelt een theatraal grimassende, nogal rood aangelopen man voor, de blanke slavendrijver, een figuur uit de Morenada-dans die is onstaan in de mijnstreek van Bolivia in de koloniale periode. De dans verbeeldt de uitbuiting van negerslaven die, door de Spaanse overheersers uit Afrika waren gehaald om voor hen te werken in de mijnen. De slaven, gewend aan tropische temperaturen, aardden slecht. Ze leden onder de kou, het zuurstofgebrek, het slechte eten en de uitbuiting in de mijnen. Velen bezweken. De kostuums en de choreografie van de dans verwijzen naar deze situatie van uitbuiting: maskers met uitpuilende ogen van zuurstofgebrek, tong buiten de mond wat kenmerkend is voor verstikking, geluid van houten ratels (matracas) die verwijzen naar de geketende slaven en de slavendrijver (' caporal' of ' rey moreno') die niet geketend is en met een zweep in de hand de slaven moet aansporen.<BR> <BR> Begin deze eeuw werd de Morenada alleen gedanst in de mijnwerkerscentra. Het kostuum bestond uit een geraffelde brok en ketenen om de benen. Het afbeulen van de slaven werd verbeeld door te dansen met zware zandzakken op de schouders. In deze tijd verhuisde de dans naar de stad Oruro waar de mineralenhandelaren opereerden. Er werden nieuwe elementen in de dams ingevoerd. De eerste verandering was het invoeren van de matracas, de houten ratels. Het tillen van zware zandzakken werd vervangen door een kostuum van ongeveer het zelfde gewicht (ongeveer 46 kilo). Het kostuum heeft een kokervorm die de bewegingsvrijheid belemmerd, verwijst naar het geketende lopen van de slaven en het zware leven waartoe de slaven veroordeeld waren. Door de jaren heen zijn de kostuums steeds fraaier geworden met borduursels, goud en zilvergaren, imposante maskers en steeds nieuwe kleuren. De kostuums zijn verzilverd. De morenada laat in de eerste plaats de schittering zien van het zilver dat in de mijnen gedolven werd.<BR> <BR> Tegenwoordig wordt de Morenada overal in de Boliviaanse Andes gedanst. De dans is bijzonder populair vanwege de schitterende kostuums. De dansers worden gezien als trendsetters is dans, muziek, choreografie en kostuums. Eenieder die het zich kan permitteren prefereert deelname aan een morenada-dansgroep. Het zijn meestal de senioren die de Morenada dansen; zij die rijkdom hebben vergaard kunnen terugvallen op een grote sociale achterban van familie en vrienden. Het kostuum is namelijk enorm duur en de begeleidende koperblaasorkesten behoren tot de beste van de Andes en hen contacteren kost veel geld. De kostuums worden bij gebrek aan geld gehuurd in plaats van gekocht hoewel de dansers streven naar een eigen kostuum.<BR> <BR> In de Morenada-dans komen de volgende figuren voor: De super-achachi (blanke opper-slavenleider), de achachi (blanke slavenleider), de rey moreno (zwarte slavenkoning), de moreno (de slaaf), de senoritas (groep vrouwen in cholita klederdracht) en de negras morenas (meisjesgroep met maskers en korte rokjes).<BR> <BR> <BR>