Geelkoperen waterkan die werd gebruikt om de handen te wassen voor en na de maaltijd en bij de rituele wassing voor het islamitisch gebed. De kan heeft een deksel verbonden aan het handvat, een bolle buik en een lange schenktuit. Er hoort een bekken bij met daarin een rooster om zeep op te leggen.<BR> <BR> Dergelijke sets werden in de Ottomaanse tijd gebruikt in de huishoudens van welgestelde stedelijke families. De voorbeelden uit het platteland zijn wat grover gemaakt.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> De kan is vervaardigd van een koperen plaat die van bodem af tot de nek is gevormd met behulp van hamer en een aambeeld. In dit proces is de koperen plaat aan elke kant gehamerd tot een peervorm. De peervorm van de tuit is op een koperen plaat aangebracht en uitgezaagd. Het is daarna gehamerd tot een holle buisvorm en gesoldeerd op de peervormige kan. Het handvat is gesmeed en ook gesoldeerd op de kan. De deksel is waarschijnlijk gegoten tot een puntige vorm. Tenslotte is de kan gepolijst.