De productie van gambir, vooral voor het gebruik bij de sirih, was een type nijverheid waarbij machines nauwelijks een rol speelden, maar die wel op grote schaal bedreven werd. In de Residentie Riouw was deze tak van bedrijf geheel in Chinese handen. De gambirplant is een struik waarvan men twijgen afsneed die vervolgens gekookt werden. Daarvoor waren grote hoeveelheden brandhout nodig. Daarna liet men het kooksel indampen, waarna het gedroogd en gesneden werd om dan nog eens gedroogd te worden. Gambirstruiken konden 25 jaar het gewenste product leveren. Gambirplantages moesten echter al na 10 tot 12 jaar hun productie stoppen, omdat dan het hout, nodig voor de bereiding van het eindproduct, verdwenen was. (P. Boomgaard, 2001)