Achterglasschildering door kunstenaar Khelifa Jelassi met een voorstelling van de verovering van Khaibar door het moslimleger. De scene speelt zich af in een woestijnachtig landschap. Rechts is de vestiging Khaibar te zien. Khaibar was een joodse vestiging, gelegen in een oase op het Arabisch schiereiland, die rond 628 A.D. (het jaar 7 Hijra) door islamitische legers onder leiding van de Profeet Mohammed veroverd werd. Na de kapitulatie van de joodse inwoners sloot Mohammed een vredesverdrag met hen dat bepaalde dat de joden in Khaibar mochten blijven wonen en hun land mochten blijven bewerken in ruil voor de helft van de opbrengst.<BR> <BR> De latere kalief Ali speelde een belangrijke rol in de strijd. Volgens een hadith vertrouwde Mohammed hem het aanvoerdersschap van de troepen toe met de woorden "een man die van God en Zijn Profeet houdt en die geliefd is bij God en Zijn Profeet." Andere hadiths verhalen van Ali's heldenmoed en uitzonderlijke kracht tijdens de strijd. Op dit schilderij is te zien hoe Ali een joodse aanvoerder met een touw uit de vestiging trekt. Het onderschrift luidt 'Sayyidna Ali trekt de leider van de hypocrieten omver tijdens de beroemde aanval op Khaibar.' <BR> <BR> De voorstelling is omlijst door een kader met versieringen van bloemen en bladranken. In het midden van het kader is een zegel met een halve maan en een ster afgebeeld. In de zegel staat de in Noord-Afrika bekende spreuk 'Ya Fattaah, ya Razzaaq', die vaak wordt gebruikt om een goede afloop te bewerkstelligen. De spreuk refereert aan twee van de 99 eigenschappen van God die in de Koran worden genoemd, nl. 'de overwinnaar' en 'hij die in levenbehoeften voorziet'. De schildering is rechtsonder gesigneerd, maar niet gedateerd.<BR> <BR> De traditie van het achterglasschilderen heeft het Midden-Oosten en Noord-Afrika bereikt tijdens de Ottomaanse overheersing (ong. 1326-1923). Binnen het Ottomaanse Rijk waren migratiestromen vanuit de Balkan (Albanië, Bulgarije en Circassië) een regelmatig voorkomend verschijnsel. Deze Balkan-emigranten hebben het achterglasschilderen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika geïntroduceerd. Vandaar uit verspreidde het achterglasschilderen zich, onder andere, uit naar de West-Afrikaanse landen.<BR> <BR> In Noord-Afrika zijn achterglasschilderingen te vinden in Tunesië, met name in het gebied tussen Bizerte en Sfax. De eerste achterglasschilderingen in Tunesië dateren uit het begin van de 19e eeuw en zijn mogelijk geïnspireerd op de Italiaanse traditie van achterglasschilderen. <BR> <BR> Achterglasschilderingen behoren tot de volkskunst in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De meeste achterglasschilderingen dienden als muurversiering in huizen, winkels en koffiehuizen in de steden en ook op het platteland. Masmoudi (1972) plaatst de rol van de achterglasschilderingen in het culturele en religieuze leven in Tunesië op één lijn met de tradities van orale literatuur. De verhalenvertellers en dichters die hun kunsten op openbare plekken vertoonden vervulden dezelfde rol als de achterglasschilderaars. Allen vertaalden de populaire religieuze verhalen en symbolen naar een artistieke vorm en droegen op die manier bij aan de formatie en overdracht van het populair-religieuze en politieke discours. De thematiek van glasschilderingen komt in de diverse landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika overeen; religieuze voorstellingen, kalligrafiën en volksverhalen.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Achterglasschilderingen worden gewoonlijk gemaakt op glas van 2-3 mm dik. Het glas wordt soms geprepareerd zodat de verf op het gladde glas blijft zitten. In Arabische landen gebruikt men hiervoor gewoonlijk lijm. Men maakt achterglasschilderingen met poederverf, waterverf, gouache olie en tegenwoordig ook met acrylverf. Eerst worden de contouren van de afbeelding en tekst met zwarte verf of inkt op de glasplaat geschilderd. Daarna wordt de schildering met diverse kleuren verf ingekleurd. Retouchering of wijziging van de geschilderde afbeelding is achteraf niet mogelijk. Het signeren van de schildering gebeurt in spiegelbeeld. De schildering is ingelijst in een houten lijst.