De dâf is een tamboerijn met aan de binnenzijde ringen. Het is een bijzonder populair instrument in Iran dat oorspronkelijk uit de provincie Koerdistan afkomstig is. De dâf wordt vooral gebruikt als ritmische begeleiding van liederen. <BR> <BR> Bij het bespelen van de dâf, staand of zittend, hoort het ritmisch bewegen van het lichaam. De dâf die in de rechterhand gehouden wordt, valt als het ware op de linkerhand. De beweging is afkomstig uit Koerdistan waar al spelend wordt gedanst. De Koerdische dans kenmerkt zich door het ritmisch naar voren en achteren bewegen van het bovenlichaam. Soms wordt daarbij tegelijkertijd met de schouders geschud.<BR> <BR> Sinds de zeventiger jaren worden grote Koerdische dâfs als deze gebruikt om het ritme van de tombak te ondersteunen in het orkest. De traditionele dâf is gemaakt van walnotenhout en geitenvel. Deze zijn daardoor erg gevoelig voor hitte, stof en vocht. De traditionele dâfs zijn in het orkest daarom grotendeels vervangen door kunststoffen dafs. <BR> <BR> In Sanandaj, Koerdistan, wordt de dâf gebruikt voor dhikr (het gedenken van God) bij de soefi-orde van de Qadîrî. Volgens de filosoof Ahmad al-Tûsi is de ronde vorm het symbool van het universum terwijl de huid het bestaan symboliseert.