De pose waarin deze Chinese man is geportretteerd wordt ook wel de 'Chinese portretstijl' genoemd. Kenmerkend is een frontale en symmetrische houding.<BR> <BR> Deze stijl werd in China geïntroduceerd door de Amerikaanse fotograaf Milton M. Miller, die in 1859 naar Hong Kong verhuisde om te gaan werken in de Weed and Howard Photography Gallery, te midden van de vele al daar aanwezige Chinese fotostudio's. Met zijn compositie van de zogenaamde 'Chinese' portretstijl imiteerde Miller bewust de stijl van de traditionele Chinese voorouderportretten, die eveneens gekarakteriseerd worden door sterk symmetrische stilering en een haast tweedimensionaal effect (vergelijk RV-4056-1). Deze stijl stond in contrast met de westerse portretstijl, waarin gezicht en lichaam vaak naar één kant zijn gedraaid om een effect van volume en diepte te creëren, net als bij de bekende driekwartspose in de westerse schilderkunst.<BR> <BR> Eind 19de eeuw werd de 'Chinese stijl' voor Chinezen in China, maar ook in Indonesië waar veel Chinese fotografen werkten, een populaire manier om zich te laten portretteren. Maar het is zeker niet zo dat Chinezen altijd kozen voor een 'Chinese' stijl. Zowel Westerse als Chinese studio's maakten portretten van Chinese personen in beide genres (vergelijk bijvoorbeeld het Chinese portret in klassieke driekwartspose TM-60039304).(1)<BR> <BR> Wu Hung, 'Inventing a "Chinese" Portrait Style in Early Photography. The Case of Milton Miller', in: Jeffrey W. Cody en Frances Terpak (red.), Brush & Shutter: Early Photography in China (Getty Publications, 2011), p. 69-88.