Aankomst van een watervliegtuig op de Surinamerivier bij Paramaribo

Op de foto is dit reusachtige vliegtuig te zien met op de voorgrond een groepje mensen, merendeels mannen in wit kostuum. Ze staan op een houten plankier boven de Surinamerivier. In het midden staan twee dames, gekleed in donkere jurken en beiden met een hoedje op. De linker is klein en slank en draagt een tas aan haar arm, de rechter, forser, staat naast een fototoestel. De driepoot is duidelijk zichtbaar, evenals de doek die over de achterzijde van de camera hangt. <BR> Deze twee dames zijn onmiskenbaar de gezusters Augusta en Anna Curiel. Het moet voor tijdgenoten een overbekend beeld zijn geweest, de beide fotograferende dames met hun houten statief en grote fotocamera. Deze foto is een van de weinige waarop Anna, de kleine, en Augusta, de grotere, in actie te zien zijn. <BR> Al dagenlang was Paramaribo in rep en roer. Het grootste watervliegtuig aller tijden, de Dornier DO-X, zou op zijn wereldreis ook Paramaribo aandoen. Komend uit Rio de Janeiro en op weg naar New York, zou het toestel op de Surinamerivier landen. Er waren speciale postzegels gedrukt voor brieven die met de DO-X meegestuurd konden worden. <BR> Telkens kwam het bericht dat de komst werd uitgesteld als gevolg van technische problemen. Maar op 18 augustus 1931, om 15.45 uur, was het dan toch zover. Het technische wonder van meer dan 40 meter lang, met een spanwijdte van 48 meter en voortgestuwd door maar liefst 12 motoren, landde op de Surinamerivier. Dit vliegend paleis met accommodatie voor 150 personen had twee jaar tevoren zijn proefvlucht gemaakt boven de Bodensee in Zwitserland. Nu maakte het een wereldreis van drie jaar. Overal waar het landde trok het duizenden nieuwsgierigen. <BR> De volgende ochtend om half negen steeg het weer op, richting Trinidad. Volgens de krant De West was het 'een droom' geweest. Een droom die fotograaf Doesburg, gevestigd in de Keizerstraat 138, ook vastlegde en enkele dagen later voor 35 cent per afdruk te koop aanbood. De dames Curiel waren minder commercieel ingesteld en maakten hun foto's van de bijzondere gebeurtenis niet op deze manier te gelde. Hun reputatie als fotograaf was al voldoende gevestigd. <BR> (Dijk, J. van, Petten-Charante, H. van, Putten, L. van, Augusta Curiel fotografe in Suriname 1904 - 1937, Kit Publishers Amsterdam, 2007, blz.7)

Aankomst van een watervliegtuig op de Surinamerivier bij Paramaribo

Op de foto is dit reusachtige vliegtuig te zien met op de voorgrond een groepje mensen, merendeels mannen in wit kostuum. Ze staan op een houten plankier boven de Surinamerivier. In het midden staan twee dames, gekleed in donkere jurken en beiden met een hoedje op. De linker is klein en slank en draagt een tas aan haar arm, de rechter, forser, staat naast een fototoestel. De driepoot is duidelijk zichtbaar, evenals de doek die over de achterzijde van de camera hangt. <BR> Deze twee dames zijn onmiskenbaar de gezusters Augusta en Anna Curiel. Het moet voor tijdgenoten een overbekend beeld zijn geweest, de beide fotograferende dames met hun houten statief en grote fotocamera. Deze foto is een van de weinige waarop Anna, de kleine, en Augusta, de grotere, in actie te zien zijn. <BR> Al dagenlang was Paramaribo in rep en roer. Het grootste watervliegtuig aller tijden, de Dornier DO-X, zou op zijn wereldreis ook Paramaribo aandoen. Komend uit Rio de Janeiro en op weg naar New York, zou het toestel op de Surinamerivier landen. Er waren speciale postzegels gedrukt voor brieven die met de DO-X meegestuurd konden worden. <BR> Telkens kwam het bericht dat de komst werd uitgesteld als gevolg van technische problemen. Maar op 18 augustus 1931, om 15.45 uur, was het dan toch zover. Het technische wonder van meer dan 40 meter lang, met een spanwijdte van 48 meter en voortgestuwd door maar liefst 12 motoren, landde op de Surinamerivier. Dit vliegend paleis met accommodatie voor 150 personen had twee jaar tevoren zijn proefvlucht gemaakt boven de Bodensee in Zwitserland. Nu maakte het een wereldreis van drie jaar. Overal waar het landde trok het duizenden nieuwsgierigen. <BR> De volgende ochtend om half negen steeg het weer op, richting Trinidad. Volgens de krant De West was het 'een droom' geweest. Een droom die fotograaf Doesburg, gevestigd in de Keizerstraat 138, ook vastlegde en enkele dagen later voor 35 cent per afdruk te koop aanbood. De dames Curiel waren minder commercieel ingesteld en maakten hun foto's van de bijzondere gebeurtenis niet op deze manier te gelde. Hun reputatie als fotograaf was al voldoende gevestigd. <BR> (Dijk, J. van, Petten-Charante, H. van, Putten, L. van, Augusta Curiel fotografe in Suriname 1904 - 1937, Kit Publishers Amsterdam, 2007, blz.7)