Vaandel met een voorstelling van een leeuw, symbool voor Ali, met daarachter een opkomende zon. In de achtergrond van de centrale voorstelling zijn zwarte tekstmedaillons met aanroepingen van Hussein te zien: 'ya imam Hussein' en 'ya abu Abdallah'. Abu Abdallah is de bijnaam van Hussein. De drie randen van het vaandel zijn voorzien van banden met florale motieven en afwisselend grotere en kleinere tekstmedaillons. De kleinere tekstmedaillons bevatten een aanroeping van Hussein: 'ya imam Hussein'. De langere teksten zijn hoogstwaarschijnlijk versregels afkomstig uit een treurdicht (marthiya).<BR> <BR> Op de tiende dag van de maand Muharram in het jaar 680 stierf Hussein, de zoon van Ali, een tragische dood in de strijd tegen de soennieten. De dood van Hussein werd de belangrijkste gebeurtenis in de sji'ietische geschiedenis. Omdat zijn dood onterecht was, beschouwen sji'ieten hem als een martelaar. Elk jaar herdenken de sji'ieten de dood van Hussein gedurende de eerste tien dagen van Muharram. Deze herdenking bestaat uit processies, passiespelen, verhalen en poëzie. Het meest indrukwekkende ritueel wordt Ashura genoemd en vindt op de tiende dag plaats. Dan komen de rouwende gelovigen bijeen in moskeeën en husseiniyehs, aan Hussein gewijde gedenkplaatsen. De gelovigen lopen in processies door het dorp of de wijk, terwijl ze al zingend ritmische bewegingen maken en zich met kettingen, touwen of stokken slaan. Iedere moskee en husseiniyeh vormt een eigen processie en wordt voorafgegaan door een vlaggendrager. De rituelen van de processie zelf en de attributen die erbij gebruikt worden staan symbool voor de afschrikwekkende gebeurtenissen op het slagveld van Kerbela, waar Hussein de dood vond. <BR> <BR> Deze vilten banier voor Muharram processies is gedecoreerd met sierlijke teksten die verwijzen naar het lot van Hussein. De kleur rood staat symbool voor het bloed van de martelaren. Hoewel het vaandel gebruikt werd in een door en door sji'itisch ritueel, gaan de gebruikte symbolen terug op de tijd voor de komst van de islam. De leeuw met de opkomende zon op de achtergrond verwees in de oude Perzische astrologie naar de planeet Zon in het huis van het sterrenbeeld Leeuw. Onder de Qajar-dynastie die tussen 1779 en 1925 over Iran heerste werd het een nationaal symbool. De leeuw, koning der dieren, kreeg een nieuwe islamitische betekenis en werd het teken voor Ali, de leeuw Gods (Arabisch: Asad Allah al-ghalib, Perzisch: Shir-e khoda). De combinatie van symbolen in dit vaandel geeft uitdrukking aan de overwinning van goed over kwaad en van rechtvaardigheid over onrecht. <BR> <BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De vaandel is van wol vervaardigd. Op de wol zijn meerkleurige lapjes stof genaaid (appliqué-techniek). De Perzische teksten zijn erop geborduurd.