Karaba

Vrouwenblouse van boombast met geschilderde motieven. De blouses werdentijdens ceremoniële aangelegenheden gedragen met een sarong en cylindrische hoofdversieringen van hetzelfde materiaal. <BR> Tot aan het begin van de twintigste eeuw werden gedecoreerde blouses gedragen tijdens ceremonieën en rituelen. In hoeverre versierde blouses ook werden gedragen in het dagelijks leven, wordt uit de literatuur niet duidelijk. Wel kunnen we lezen dat (getrouwde) vrouwen lang niet altijd een blouse droegen. Er waren echter momenten, wanneer het dragen van een dergelijk kledingstuk verplicht was; wanneer er geoogst werd en wanneer een vrouw rijst uit de schuur haalde.<BR> Vrouwen en priesters waren verantwoordelijk voor het bewerken van de boombast en het versieren van de blouses. De versieringen werden gemaakt door de boombast te beschilderen, daarnaast werden er ook motieven aangebracht met behulp van stempels.<BR> Door onder andere de introductie van geweven doeken raakte boombastkleding in onbruik. Aan het begin van de twintigste eeuw werd versierde boombastkleding nog wel gedragen tijdens ceremoniën. <BR> <BR> Vervaardiging<BR> Een blouse wordt gemaakt van een lang, uit een stuk bestaand stuk fuya (boombast) die op de schouderlijn wordt gevouwen en dichtgenaaid wordt van onderarm tot aan de zij. De splitten worden extra verstevigd met boombast of ander textiel. De geplooide kraag bij de halsopening is gebruikelijk. Voor extra versteviging wordt voor de hele blouse een ander stuk boombast gebruikt.<BR> <BR> Women’s blouse of bark cloth with painted motifs. Blouses were worn during ceremonial activities with a sarong and cylindrical headdress of similar materials. <BR> Until the beginning of the 20th century, decorated blouses were worn during ceremonies and rituals. If they were worn in daily life is not clear from literature. We can read that (married) women did not always wear a blouse. There were moments though that wearing them was obligatory: during harvest and when a woman would gat rice from the rice shed. Women and priests were responsible for working the bark cloth and decorating the blouses. This was done through painting and with stamps. By among other things the introduction of woven cloth, bark cloth fell into disuse. At the beginning of the 20th century, it was still worn during specific ceremonies.<BR> Manufacture<BR> A blouse is made of a long, one piece fuya (barkcloth) that is folded at the shoulderline and sewn from under the arms to the side. Slits are supported with extra cloth or other textile. The pleated collar is as usual. For extra support, an additional piece of bark cloth is used. <BR>

Karaba

Vrouwenblouse van boombast met geschilderde motieven. De blouses werdentijdens ceremoniële aangelegenheden gedragen met een sarong en cylindrische hoofdversieringen van hetzelfde materiaal. <BR> Tot aan het begin van de twintigste eeuw werden gedecoreerde blouses gedragen tijdens ceremonieën en rituelen. In hoeverre versierde blouses ook werden gedragen in het dagelijks leven, wordt uit de literatuur niet duidelijk. Wel kunnen we lezen dat (getrouwde) vrouwen lang niet altijd een blouse droegen. Er waren echter momenten, wanneer het dragen van een dergelijk kledingstuk verplicht was; wanneer er geoogst werd en wanneer een vrouw rijst uit de schuur haalde.<BR> Vrouwen en priesters waren verantwoordelijk voor het bewerken van de boombast en het versieren van de blouses. De versieringen werden gemaakt door de boombast te beschilderen, daarnaast werden er ook motieven aangebracht met behulp van stempels.<BR> Door onder andere de introductie van geweven doeken raakte boombastkleding in onbruik. Aan het begin van de twintigste eeuw werd versierde boombastkleding nog wel gedragen tijdens ceremoniën. <BR> <BR> Vervaardiging<BR> Een blouse wordt gemaakt van een lang, uit een stuk bestaand stuk fuya (boombast) die op de schouderlijn wordt gevouwen en dichtgenaaid wordt van onderarm tot aan de zij. De splitten worden extra verstevigd met boombast of ander textiel. De geplooide kraag bij de halsopening is gebruikelijk. Voor extra versteviging wordt voor de hele blouse een ander stuk boombast gebruikt.<BR> <BR> Women’s blouse of bark cloth with painted motifs. Blouses were worn during ceremonial activities with a sarong and cylindrical headdress of similar materials. <BR> Until the beginning of the 20th century, decorated blouses were worn during ceremonies and rituals. If they were worn in daily life is not clear from literature. We can read that (married) women did not always wear a blouse. There were moments though that wearing them was obligatory: during harvest and when a woman would gat rice from the rice shed. Women and priests were responsible for working the bark cloth and decorating the blouses. This was done through painting and with stamps. By among other things the introduction of woven cloth, bark cloth fell into disuse. At the beginning of the 20th century, it was still worn during specific ceremonies.<BR> Manufacture<BR> A blouse is made of a long, one piece fuya (barkcloth) that is folded at the shoulderline and sewn from under the arms to the side. Slits are supported with extra cloth or other textile. The pleated collar is as usual. For extra support, an additional piece of bark cloth is used. <BR>