<P><STRONG>Dieren</STRONG><BR>Deze maro is versierd met vijf hagedisachtige dieren en rechts een slang. De kopjes van de dieren, zeker de onderste hebben menselijke trekken. Dieren met mensachtige uiterlijkheden zijn in veel beelden en schilderingen in Nieuw-Guinea te zien. Ook andersom hebben afgebeelde mensen vaak iets dierlijks. Over de betekenis van de dieren op deze maro is niet veel bekend. Het zouden zee- of bosgeesten kunnen zijn. Misschien stellen ze ook voorouders voor. </P> <P><STRONG>Lendendoek</STRONG><BR>Oorspronkelijk zijn de maro’s van het Sentanimeer lendendoeken voor vrouwen. Ze werden in ieder geval bij bijzondere gelegenheden gedragen. Het vreemde van deze doek is dat hij nogal klein is. Waarschijnlijk is hij nooit als lendendoek gedragen. Het zou kunnen dat hij speciaal is gemaakt voor Europese handelaren. Vanaf de jaren ’30 van de 20ste eeuw maakten kunstliefhebbers uit Europa kennis met de voorwerpen uit Nieuw-Guinea. Op tentoonstellingen in onder meer Batavia (nu Jakarta) en in Parijs waren ook de maro’s te zien. Naar aanleiding daarvan ontstond een markt voor deze doeken. Het zou kunnen zijn dat deze handzame doek speciaal voor deze markt is gemaakt.</P> <P><STRONG>Marktwerking</STRONG><BR>Het contact met Europeanen heeft waarschijnlijk ook het uiterlijk van de maro’s veranderd. Onderzoek heeft aangetoond dat de doeken voor de komst van Europeanen zeer waarschijnlijk op een andere manier beschilderd waren. De versiering bestond toen veel meer uit patronen van krullende lijnen die ook op andere voorwerpen uit dit gebied te zien zijn. Het zou goed kunnen dat de smaak van Europeanen ertoe geleid heeft dat er veel maro’s met slangen en hagedissen gemaakt werden. Omdat er geen bronnen zijn van voor de komst van de Europeanen, zijn deze vermoedens moeilijk te bewijzen.</P> <P><STRONG>Maro en Miró</STRONG> <BR>Van een kunstenaar is het zeker dat hij geïnspireerd was door de maro’s van het Sentanimeer: de Spaanse schilder Joan Miró. Hij kwam ermee contact via de Franse kunsthandelaar Jacques Viot. Viot was eind jaren ’20 in het gebied rond het Sentanimeer geweest om voorwerpen te kopen voor de handel in Europa, waaronder veel maro’s.<BR></P>