Deze doek hoort bij de stier (628-3a). Samen met het gestreepte zijden weefsel (628-3b) heeft dit weefsel van dibbelikat aan de staart gehangen. <BR> Dit soort doeken wordt vervaardigd in Tenganan Pagringsingan, een dorp in het westelijke deel van Midden-Bali. Ze vervullen daar een belangrijke rol in vele ceremonieën. Ook in andere delen van bali worden deze doeken gebruikt bij bepaalde ceremonieën, zoals lijkverbranding.<BR> Balinezen geloven in reïncarnatie. Om de reïncarnatie mogelijk te maken moet de overledene gecremeerd worden. Aangezien een crematie veel tijd en geld kost wordt de overledene vaak eerst tijdelijk begraven, totdat de crematie plaats kan vinden. Op de dag van de crematie vindt er een processie plaats waarbij het stoffelijke overschot in een verbrandingstoren, omringd door rituele voorwerpen en offers, wordt vervoerd. In de verbrandingstoren is de Balinese kosmos symbolisch weergegeven. Het bovenste gedeelte (pagode) van de verbrandingstoren is een voorstelling van de hemel, die in verschillende afdelingen verdeeld is. Het aantal daken is afhankelijk van de hoogte van de kaste van de overledene. Het paviljoen onder de pagode bevat de stoffelijke resten van de overledene. Het middendeel is versierd met een mythische vogel, Garuda, die de ziel naar de hemel vervoert. De monsterkoppen (Bhoma) stellen de aardgeesten voor. Het geheel, de wereld ofwel wereldberg (Mandara) voorstellende, wordt gedragen door een schildpad (Badawang). Hij is omstrengeld door de slang die de wereldzee symboliseert (Ananta-bhoga). Zowel de schildpad als de slang zijn dieren van de onderwereld. <BR> Op de begraafplaats wordt het lijk (of de resten ervan) uit de toren gehaald en in de lijkkist in de vorm van een mythisch dier, zoals een stier, gelegd. In de kist worden geloofsbrieven voor de goden, doeken en beeldjes gelegd. De kist staat op een estrade (podium) van hout of bamboe. Bij de kist worden offers geplaatst waarna de kist met estrade in brand gestoken wordt. De verbrandingstoren wordt apart verbrand. De verbrandingsresten worden in een kokosdop gedaan en naar de rivier of zee gedragen en te water gelaten. Drie en twaalf dagen na de crematie worden er nog rituelen uitgevoerd om onder andere de ziel van de overledene te zuiveren. <BR>