Dit wapenbord is afkomstig van het dorp Wasior aan de Wandamenkust in het Geelvinkbaai-gebied. Lange tijd was geen van de Europese koloniale mogendheden geïnteresseerd in Nieuw Guinea. Vanaf 1850 begonnen de Nederlanders om via expedities zulke wapenschilden aan de kusten van dit grote eiland achter te laten, om hun gezag over het gebied te doen gelden. Volgens de koloniale ambtenaar Jan van Eechoud deden de Nederlanders dit door zulke schilden aan bomen te nagelen, waarna ze zo snel mogelijk op hun boten terug keerden om hun levens te redden (Mulder in: Legêne & Van Dijk 2011, 98).<BR> <BR> Dit wapenbord is volgens de oude beschrijvingskaart afkomstig uit het dorpje Wasior. Het bijzondere hieraan is, dat volgens de nauwkeurige kolonel Haga nooit een wapenbord in Wasior is achtergelaten, wel in het buurdorpje Miei. Daar is in 1875 een wapenschild achtergelaten, hoewel men het achterland niet verder verkende. Kolonel Haga meldt verder gehoord te hebben, dat in een ander dorp aan de Wandamenbaai een poging was ondernomen om zo’n wapenbord te stelen. Kennelijk was er volgens Haga onder de Wandamenners een waardering voor die borden als dorpsversieringen ontstaan. Mogelijk werd ook dit wapenbord, dat in 1879 nog in Miei is gesignaleerd, door de bewoners van Wasior gestolen. Een fout bij de registratie van het wapenschild tientallen jaren later in het Tropenmuseum in Amsterdam, is natuurlijk ook niet uit te sluiten. Miei is immers het buurdorp van Wasior en heeft de registrator zich gewoon vergist (Mulder 2006, 8-11).<BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> Vervaardigd in een Nederlandse ijzergieterij en vervolgens geverfd.