Houten zetel gedragen door een vrouwenfiguur

Luba zetels die gebruikt worden als troon worden vaak ondersteund door een vrouwenfiguur. Op sommige zetels worden de vrouwen, zussen en moeders van de chief of koning afgebeeld terwijl andere een meer algemene representatie vormen van vrouwen als de macht achter de troon. Dit geloof wordt geuit in het Luba spreekwoord: 'Men are chiefs in the daytime, but women are chiefs at night' (Phillips 1995: 286).<BR> Zetels zijn ook 'plaatsen van geheugen', zij situeren macht en geheugen in het verleden en de toekomst. Hun subtiele iconografie kan gelezen worden als een gebeeldhouwd verhaal. Zetels dienen ook als een soort geheugensteun die door de bevolking gebruikt wordt om te onthouden wat goed en roemrijk is. Een zetel kan beschouwd worden als een 'kitenta' of een 'geestelijke hoofdstad' een plaats die de chief en zijn onderdanen aan de voorouders en andere geesten verbind en die probeert het dagelijks leven te leiden, besturen.<BR> Deze zetels zijn daarom ook niet bedoeld om op te zitten, behalve dan bij grote uitzondering, bijvoorbeeld wanneer een chief of koning zijn positie als onschendbare intermediair tussen werelden wil demonstreren (Phillips 1995: 292).<BR>

Houten zetel gedragen door een vrouwenfiguur

Luba zetels die gebruikt worden als troon worden vaak ondersteund door een vrouwenfiguur. Op sommige zetels worden de vrouwen, zussen en moeders van de chief of koning afgebeeld terwijl andere een meer algemene representatie vormen van vrouwen als de macht achter de troon. Dit geloof wordt geuit in het Luba spreekwoord: 'Men are chiefs in the daytime, but women are chiefs at night' (Phillips 1995: 286).<BR> Zetels zijn ook 'plaatsen van geheugen', zij situeren macht en geheugen in het verleden en de toekomst. Hun subtiele iconografie kan gelezen worden als een gebeeldhouwd verhaal. Zetels dienen ook als een soort geheugensteun die door de bevolking gebruikt wordt om te onthouden wat goed en roemrijk is. Een zetel kan beschouwd worden als een 'kitenta' of een 'geestelijke hoofdstad' een plaats die de chief en zijn onderdanen aan de voorouders en andere geesten verbind en die probeert het dagelijks leven te leiden, besturen.<BR> Deze zetels zijn daarom ook niet bedoeld om op te zitten, behalve dan bij grote uitzondering, bijvoorbeeld wanneer een chief of koning zijn positie als onschendbare intermediair tussen werelden wil demonstreren (Phillips 1995: 292).<BR>