Draadpop, voorstellende een jonge man in een stuk over AIDS

Door middel van eenvoudige houten draadpoppen vertellen de spelers van Compagnie Danaye uit Togo verhalen en legenden. De poppenspeler Danaye (zijn naam betekent "Vergelijk jezelf niet met anderen") leerde in Europa poppenspelen, maar zijn inspiratie komt uit zijn eigen achtergrond. Danaye combineert op zijn eigen manier het Europese en het Afrikaanse poppenspel. De personages zijn dan ook nogal uiteenlopend: van katholieke priesters, via Europese ontwikkelingswerkers, naar Afrikaanse mensen en geesten. In de ogen van Danaye zijn de poppen heilig, omdat ze op de beelden lijken die de geesten van de voorouders voorstellen. In beide gevallen wordt geheiligd hout gebruikt. Er treden ook geesten op in zijn stukken. Hij stelt het zo: "We zijn met God verbonden door onzichtbare draden". <BR> <BR> Praktisch alle leden van de groep zingen en bespelen muziekinstrumenten (trommen en kleinere percussie instrumenten). De taal wordt aangepast aan het gebied waar wordt opgetreden. <BR> <BR> Het stuk "AIDS! Als ik dat geweten had!" werd geschreven door Danaye, samen met leden van de Togolese Associatie van Vrouwen tegen Aids (A.T.F.S.). De draadpoppen die in dit stuk optreden zijn door Danaye en zijn groep gemaakt, evenals de muziekinstrumenten en het achterdoek. Ze zijn door het Tropenmuseum aangekocht, na een optreden in Dapaong in het noorden van Togo, op 1 December 1993 (internationale AIDS-dag). <BR> <BR> Zo vertellen Danaye en zijn groep door middel van poppenspel oude traditionele verhalen, maar geven ze ook kritiek op de actuele situatie en lichten ze de mensen voor over AIDS. <BR> <BR> Deze poppen (5550-11 t/m 20) stellen de Professor en een groep mensen voor. De professor legt uit wat aids betekent, wat de oorzaken zijn en hoe het wordt overgedragen. De ziekte is niet te genezen. Je kunt het alleen voorkomen. Door veilig te vrijen (met een condoom), en niet vreemd te gaan. Sommige toehoorders zijn erg geschrokken, maar anderen geloven de professor niet. Ze gaan vrolijk door en ontmoeten hun liefjes in de bar 'Mijn voet, jouw voet'. Ze maken grapjes over aids en zeggen dat het een uitvinding is van de blanken om hen angst aan te jagen en te beletten om te vrijen...Pas als een van de groepsleden overlijdt en een paar anderen seropositief zijn, dringt het tot hen door wat aids is.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR>

Draadpop, voorstellende een jonge man in een stuk over AIDS

Door middel van eenvoudige houten draadpoppen vertellen de spelers van Compagnie Danaye uit Togo verhalen en legenden. De poppenspeler Danaye (zijn naam betekent "Vergelijk jezelf niet met anderen") leerde in Europa poppenspelen, maar zijn inspiratie komt uit zijn eigen achtergrond. Danaye combineert op zijn eigen manier het Europese en het Afrikaanse poppenspel. De personages zijn dan ook nogal uiteenlopend: van katholieke priesters, via Europese ontwikkelingswerkers, naar Afrikaanse mensen en geesten. In de ogen van Danaye zijn de poppen heilig, omdat ze op de beelden lijken die de geesten van de voorouders voorstellen. In beide gevallen wordt geheiligd hout gebruikt. Er treden ook geesten op in zijn stukken. Hij stelt het zo: "We zijn met God verbonden door onzichtbare draden". <BR> <BR> Praktisch alle leden van de groep zingen en bespelen muziekinstrumenten (trommen en kleinere percussie instrumenten). De taal wordt aangepast aan het gebied waar wordt opgetreden. <BR> <BR> Het stuk "AIDS! Als ik dat geweten had!" werd geschreven door Danaye, samen met leden van de Togolese Associatie van Vrouwen tegen Aids (A.T.F.S.). De draadpoppen die in dit stuk optreden zijn door Danaye en zijn groep gemaakt, evenals de muziekinstrumenten en het achterdoek. Ze zijn door het Tropenmuseum aangekocht, na een optreden in Dapaong in het noorden van Togo, op 1 December 1993 (internationale AIDS-dag). <BR> <BR> Zo vertellen Danaye en zijn groep door middel van poppenspel oude traditionele verhalen, maar geven ze ook kritiek op de actuele situatie en lichten ze de mensen voor over AIDS. <BR> <BR> Deze poppen (5550-11 t/m 20) stellen de Professor en een groep mensen voor. De professor legt uit wat aids betekent, wat de oorzaken zijn en hoe het wordt overgedragen. De ziekte is niet te genezen. Je kunt het alleen voorkomen. Door veilig te vrijen (met een condoom), en niet vreemd te gaan. Sommige toehoorders zijn erg geschrokken, maar anderen geloven de professor niet. Ze gaan vrolijk door en ontmoeten hun liefjes in de bar 'Mijn voet, jouw voet'. Ze maken grapjes over aids en zeggen dat het een uitvinding is van de blanken om hen angst aan te jagen en te beletten om te vrijen...Pas als een van de groepsleden overlijdt en een paar anderen seropositief zijn, dringt het tot hen door wat aids is.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR>