Zeer lang houten blaasroer, waarmee in curare gedoopte gifpijltjes worden afgeschoten bij de jacht op klein wild (voornamelijk apen). De Matis-Indianen van de Amazones hebben pas geregeld contact met blanken vanaf 1976 (via FUNAI). <BR> Ze zijn enigszins verwant met de naburige Marubo en Mayoruna. Ze leven in grote gemeenschappelijke hutten, malocas, en kennen een eenvoudige manier van landbouw (slash-and-burn) met als belangrijkste produkten maniok, mais, palmvruchten en bananen. Jagen doen ze met behulp van blaasroer en gifpijltjes of met pijl en boog. Daarnaast bedrijven ze de visvangst en verzamelen ze bosvruchten. Hun lichamen beschilderen ze met urucu en genipapo, en versieren ze met neus-, oor- en lipdecoraties. Volgens de verzamelaar vormen objecten 5503-113a/b -114a/b, en deze de standaarduitrusting van een Matis-jager.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Het is voor meer dan de helft omwonden met liaanrepen, die zijn bevestigd met hars. De rest is bedekt met een bruin-grijze ietwat korrelige substantie: zand op hars. Aan het begin en einde is dit deel versierd met eierschalen en voorzien van een vizier van twee boogvormige tanden van een capibara (knaagdier).