Het tableau werd gemaakt voor de wereldtentoonstelling 1939 in New York. <BR> <BR> De Europese kolonisatie van de Amerika's en andere delen van de wereld werd gedreven door behoefte aan grondstoffen en edelmetalen van enkele staten in Zuid en Noordwest-Europa, waaronder 'Nederland'. Zo vestigde een groepje Nederlanders zich in 1609 aan de Hudson en stichtten er Nieuw Amsterdam, het tegenwoordige New York, gingen daar wat landbouw bedrijven, maar vooral handel drijven in huiden met de lokale inwoners zoals Mohawks en Mohikanen. Het dorpje groeide, werd versterkt en in 1647 stuurde de West Indische Compagnie er Peter Stuyuvesant -hier afgebeeld op het tegeltableau- er als goeverneur naar toe. Inmiddels was het een stad geworden, met bloeiende nederzettingen eromnheen zoals Nieuw Haarlem (Harlem) en Breuckelen (Brooklyn). In de voortdurende oorlogen tussen de koloniale zeemachten Nederland en Engeland, veroverde Engeland Nieuw Amsterdam in 1664, terwijl even later Nederland (eigenlijk Zeeland) Suriname op de Engelsen veroverde. Bij de Vrede van Breda in 1667 behielden beide landen het door hen veroverde gebied. Voor Nederland een voordelige ruil, want de suikerplantages in Suriname waren veel lucratiever dan de bonthandel in Noord-Amerika.<BR> <BR> Het tableau bestaat uit 7 rijen van elk 10 beschilderde keramische tegels.