Poster getiteld '22 bahman' met als thema de Iraanse revolutie van 1979 (Chelkowski and H. Dabashi 2000: 102). De titel van de poster, 22 bahman, is een verwijzing naar de dag (11 februari 1979) dat het Pahlavi regime van de laatste shah omver geworpen werd. Centraal in de voorstelling staat een gebalde vuist waarin imam Ali is afgebeeld als een zittende man met zwaard (opvallend genoeg niet het tweezijdige zwaard waarmee Ali vaak wordt afgebeeld). Deze afbeelding wordt in de groene randen aan weerszijden van de poster herhaald. De vuist eindigt in een bloedende pols, symbool voor martelaren die stierven voor de revolutie. Op de achtergrond een oranjegele horizon met twee vlaggen, een rode die staat voor de revolutie en een groene als symbool voor de islam. De vlaggen worden bekroond door het symbool van de hand zoals dat ook te vinden is op sjiitische processiestukken. De linkerhand toont een portret van ayatollah Khomeini, de rechter toont het embleem dat in het midden van de vlag van Iran staat. Dit embleem, ontworpen door Hamid Nadimi, is sinds mei 1980 in gebruik. Deze poster is een typerend voorbeeld van de Iraanse revolutiekunst waarin klassieke sjiitische icografische elementen, zoals het portret van imam Ali en het processiestuk, zijn vermengd met beelden die ontleend zijn uit de internationale protestbeweging en de communistische propagandakunst zoals de gebalde vuist en de rode vlaggen.<BR> <BR> In de periode tijdens en direct na de revolutie van 1979 werd in Iran veelvuldig gebruikgemaakt van politieke propagandabeelden. De leiders van de nieuwe Islamitische Republiek Iran probeerden met een offensief van muurschilderingen, affiches en billboards de boodschap van de islamitische revolutie tot in alle lagen van de bevolking door te laten dringen. De Iraanse kunstenaars die deze revolutionaire staatskunst maakten, waren opgeleid aan academies waar vooral Europese kunststromingen werden gedoceerd. Noodgedwongen gingen zij opzoek naar een nieuwe beeldtaal. Het resultaat was dat elementen uit de klassieke Perzische kunsten werden vermengd met christelijke symboliek of de iconografie van communistische affiches uit Cuba en de Sovjet-Unie. Om aansluiting te vinden bij de geloofsbeleving van de Iraanse bevolking werden vaak bekende thema’s uit de sji’itische kunst aangehaald, die in een nieuw revolutionair jasje waren gestoken (Shatanawi 2009: 183 en 199).<BR> <BR> Uitgegeven door (Art Bureau of the) Islamic Propagation Organization. Ontworpen door Bahman Sihatlu.