Olieverfschildering van "El Niño de Atocha" op vertind ijzer.<BR> Dit kind is één van de populairste verschijningsvormen van het Christuskind in Mexico. De afbeelding is te herleiden tot een legende die is ontstaan ten tijde van de Moorse invasie van de Spaanse stad Atocha. De gevangenen in die stad mochten slechts door kinderen bezocht worden en de legende verhaalt van een kind dat de gevangenen eten en drinken kwam brengen in een mand en kalebas, waarvan de inhoud niet opraakte. Het kind wordt doorgaans afgebeeld met een hoed met pluim en cape; in zijn linkerhand heeft het een pelgrimsstaf en kalebas, in zijn rechterhand een mand met bloemen of brood. El Niño de Atocha is de patroonheilige van gevangenen en verricht wonderbaarlijke reddingen in moeilijke situaties (Giffords, 1974:20).<BR> <BR> Retablos worden speciaal besteld door individuen of gekocht van artiesten of venters die ze van deur tot deur of bij kerkingangen verkopen tijdens vakantie- en feestdagen (Giffords, 1974:19). De kopers plaatsen de iconen op huisaltaren waar een beroep op de afgebeelde heilige wordt gedaan voor van alles en nog wat. Bovendien functioneren ze als constante herinneringen dat goed werk beloond wordt, hetzij in deze wereld, hetzij in het hiernamaals (idem).<BR> Het aanbidden van huisgoden en beelden die bovennatuurlijke machten symboliseren is zo oud als de mensheid. Het katholicisme bouwde voort op de tradities van de Indianen in het aanbidden van beelden door na de Conquista schilderijen, beelden of prenten van heiligen te introduceren (idem). Indiaanse ambachtslieden werden hiertoe ingezet.<BR> De wens een beeld te hebben om gezondheid, voorspoed en welvaart te kunnen afsmeken leidde tot snelle acceptatie van deze werken. Hierbij werden wel kenmerken van traditionele goden op de heiligen overgebracht en ontstond een syncretische religie, waarbij de Europees-Christelijke betekenissen vermengd werden met traditionele geloven.<BR>