De Mey is een buisvormig dubbelriet blaasinstrument waarmee Turkse volksmuziek wordt gespeeld, vooral in de oostelijke provincies van Turkije: Kars en Erzurum. Het dubbelriet bepaalt de specifieke klank. De Mey wordt gestemd met een zgn. kisach dat de zuiverheid en de klank bepaalt.<BR> De oudste afbeeldingen van de Mey stammen uit de vierde eeuw voor Christus, uit het hellenistische Egypte. <BR> Er komen veel aan de Mey verwante blaasinstrumenten voor in Azië. In Azerbeidjaan, Iran en Uzbekistan heet het instrument een Balaban, in Dagestan een Yasti Balaban, Duduki in Georgië, Duduk in Armenië, Hichiriki in Japan, Hyanpiri in Japan, Guanzi in China en Kamis Sirnay in Kyrgizië.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> Bruin gekleurde houten hobo, recht van vorm, met knopvormig mondstuk waarin een riet past. Zeven vingergaten voor, een duimgat achter.<BR> Het mondstuk heeft een dubbelriet met een ovalen houder er omheen. De bovenzijde is plat, de onderzijde rond zodat het in de hobo past.<BR> Vervaardiging: gedraaid hout, doorboorde gaten, gelakt. het mondstuk is uitgehold en geplet, de houder bestaat uit twee rieten die mbv zwart garen zijn verbonden.<BR> <BR> De Mey is een Turkse hobo, gemaakt van een houten pijp met een groot dubbelriet. Het heeft zeven vingergaten en een duim gat. Het instrument heeft een bereik van ca. een octaaf. <BR> Er zijn drie formaten: de ana (moeder), de orta (middenmaat) en de cura (kleinste).<BR>