De dung-chen is een instrument dat men doorgaans wel kent van de beelden van Nepal. De lange trompetten worden in identieke paren vervaardigd uit koper, soms uit zilver en bewerkt in metalen beslag en soms met halfedelstenen. Bij het bespelen van de soms wel 3 meter lange trompetten rust de beker op de grond. Het is moeilijk de diepe klank van het instrument goed te beheersen. De trompet maakt drie geluiden: lage noot, een middelste noot van een octaaf hoger, en een zeldzame hoge noot. Elke religieuze school binnen het Tibetaans boeddhisme beschrijft deze tonen op hun eigen manier en verschillende kloosters hebben hun eigen repertoire.<BR> De paren worden gebruikt, soms met de rgya-gling (hobo's), bij ochtend en avondoproepen van de daken van de kloosters. Daarnaast worden ze gebruikt in rituelen, om instrumentale ensembles aan te vangen of af te sluiten.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> De trompet bestaat uit meerdere konische delen die aaneen geschoven kunnen worden. De hoorn is omvat met zilverbeslag in florale motieven.