Achterglasschildering met een afbeelding van de Ka'aba, het islamitische heiligdom in Mekka. De schildering is gekocht in Koeweit, maar hoogstwaarschijnlijk vervaardigd in Turkije of voor Turkse pelgrims (vandaar de Turkse teksten). Dergelijke achterglasschilderingen werden in beide landen als decoratie in winkels en huizen opgehangen.<BR> <BR> De schildering toont de Ka'aba en de moskee die erom heen is gebouwd. Op de doek die de Ka'aba bedekt (kiswa) is een Korantekst afgebeeld; 'Het eerste huis dat voor de mensen werd neeergezet is dat in Bakka (d.w.z. Mekka), gezegend is het en een leidraad voor de wereldbewoners' (Koran 3:96). Op de binnenplaats van de moskee zijn enkele belangrijke islamitische monumenten die zich daar bevinden getekend, zoals de steen waarop Ibrahim zijn zoon Isma'il wilde offeren en de poort van de vrede. Ook is er een preekstoel (minbar) afgebeeld en de Turkse tekst 'Mekka görünüsü' (gezicht op Mekka). Bovenaan de schildering staat een Arabische tekst, de zg. basmala, de formule 'In de naam van God, de Barmhartige, de Erbarmer' (bismillah ar-rahman ar-rahiem). In cirkels zijn de namen van God (rechts) en Mohammed (links) aangebracht. Onder de afbeelding van de Ka'aba staat enkele andere plaatsen die bezocht worden tijdens de hadj afgebeeld met een verklaring in het Arabisch. Van rechts naar links: de vlakte van Arafa, Mina en Muzdalifa.<BR> <BR> De traditie van het achterglasschilderen heeft het Midden-Oosten en Noord-Afrika bereikt tijdens de Ottomaanse overheersing (ong. 1326-1923). Binnen het Ottomaanse Rijk waren migratiestromen vanuit de Balkan (Albanië, Bulgarije en Circassië) een regelmatig voorkomend verschijnsel. Deze Balkan-emigranten hebben het glasschilderen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika geïntroduceerd. Vandaar uit verspreidde het glasschilderen zich, onder andere, uit naar de West-Afrikaanse landen.<BR> <BR> In het Midden-Oosten vinden we achterglasschilderingen vooral in Turkije, Syrië en Iran. Ook in Egypte schijnen glasschilderingen gemaakt te zijn. In Turkije verdwijnt de kunst van het achterglasschilderen langzaam maar zeker. Het was echter zeer populair in de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw. De thematiek van glasschilderingen komt in de diverse landen in het Midden-Oosten overeen; religieuze voorstellingen, kalligrafiën en volksverhalen.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Achterglasschilderingen worden gewoonlijk gemaakt op glas van 2-3 mm dik. Het glas wordt soms geprepareerd zodat de verf op het gladde glas blijft zitten. In Arabische landen gebruikt men hiervoor gewoonlijk lijm. Men maakt achterglasschilderingen met poederverf, waterverf, gouache olie en tegenwoordig ook met acrylverf. Eerst worden de contouren van de afbeelding en tekst met zwarte verf of inkt op de glasplaat geschilderd. Daarna wordt de schildering met diverse kleuren verf ingekleurd. Retouchering of wijziging van de geschilderde afbeelding is achteraf niet mogelijk. Het signeren van de schildering gebeurt in spiegelbeeld. Voor deze schildering is dun zilverpapier als achtergrond gebruikt. Tenslotte is de schildering ingelijst in een goudkleurige houten lijst.