Kese's (zakjes/ beurzen) vormen een aparte tak binnen het naald en haakwerk. Hoewel sommige van textiel gemaakt zijn en versierd met oya's (sierkantjes), is het merendeel in zijn geheel in oya-techniek uitgevoerd zowel met de gewone als met de haaknaald (I). In sommige gebieden ziet men ook geweven of gebreide kese's. Leer en kralenkese's zijn ook te vinden. Kese's werden thuis en op de markt gemaakt. <BR> <BR> Afhankelijk van de maat en vorm heeft elke kese (zakje) een functie. De meest voorkomende vormen zijn voor geld, horloges, stempels en tabak gemaakt. Er bestonden ook kese's voor sigarettenpijpjes, aanstekers, kammen, lepels, zout, Cüz (1/30 deel van de Koran) en Koran, handdoeken en zeep, en schrijfgerei (inkt en pen). <BR> <BR> In de traditionele mannen- en vrouwenkleding is de kese nog steeds terug te vinden. Gehaakte en met lapjes gemaakte kese's zijn nog steeds de meest voorkomende objecten in een bruidschat in het platteland. De door de bruid aan de bruidgom gegeven cadeaus bestaan uit o.a. set van geborduurde kese's (namelijk voor geld, horloge, stempels en soms ook tabak). Deze werden dan door de man in de gordel gedragen.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Het geldtasje is van met bloemen bedrukte stof gemaakt. Katoenen lapjes zijn met de hand tot een tasje genaaid. De onderkant loopt taps toe. Het geheel is omzoomd met gehaakte versiering. Een koordje moet gebruikt worden voor afsluiting. Aan de voorzijde hangt een gehaakte oranje decoratie.