Het bedekken van roodbruin aardewerk met een witte sliblaag werd al vroeg in veel delen van de islamitische wereld toegepast. Alleen in 10de en 11de eeuws Iran, Afghanistan, Oezbekistan en Transoxanië werd op deze witte ondergrond een decoratie met slib aangebracht. Ondanks het gebruik van het vrij zware materiaal waren de pottenbakkers in staat opmerkelijk dunne wanden voor schalen te creëren.<BR> Belangrijke pottenbakkerscentra van met slibdecoratie versierde aardewerken schalen waren Nishapur (Iran) en Afrasiyab (oud-Samarkand). Zij produceerden voor lokaal gebruik en de export, maar er waren ook kleine centra die alleen voor de directe omgeving produceerden. Het vaatwerk, voornamelijk bestaand uit kommen, schalen en kannen, wordt gekenmerkt door de combinatie van eenvoudig materiaal, een subtiele vlakverdeling en zeer fraai uitgewerkte decoratiemotieven als Arabische kalligrafieën. De inscripties bestaan vaak uit religieuze zegewensen of gezegden zoals “Vrijgevigheid is een kenmerk van de mensen van het paradijs en goede gezondheid is een zegening”. We kunnen ons afvragen wie de inscripties in deze regio kon lezen: ze waren opgesteld in het Arabisch, de taal van de Koran, terwijl in Iran Perzisch als spreektaal werd gebruikt. Veel mensen waren bovendien analfabeet. Ook de monumentale stijl droeg niet bij aan de leesbaarheid. De monumentaliteit en de kwaliteit van de kalligrafieën wordt wel geassocieerd met kalligrafen die manuscripten schreven. <BR> Via de inscripties is geen informatie te achterhalen over de herkomst of datering van de stukken aangezien informatie als signaturen, plaatsnamen of jaartallen over het algemeen ontbreken. Ook de inscriptie op deze schaal is mogelijk betekenisvol maar het begrip wordt belemmerd doordat de helft van de inscriptie ontbreekt. <BR> Naast inscripties waren eenvoudige geometrische patronen, florale motieven als gestileerde bladvormen als palmetten, rozetten en geabstraheerde vogels geliefde siermotieven op dit type aardewerk met slibdecoratie. Menselijke figuren zijn zeer zeldzaam.<BR> <BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> Deze schaal van roodbruin aardewerk op een lage voet heeft schuine wanden die bij de rand iets naar binnen neigen. De aardewerken scherf is aan beide zijdes bedekt met een witte sliblaag. Op een helft van de binnenwand is hierop met mangaanbruine slib een decoratie aangebracht van (pseudo)kalligrafie. Deze bestaat uit drie geconcentreerde groepjes van grote letters waartussen open ruimte. De andere wandhelft is onversierd gelaten. Door het midden van de schaal is een lijn van mangaanbruine streepjes aangebracht die vermoedelijk het idee van een Arabische inscriptie moeten oproepen. Het geheel is voorzien van een transparante loodglazuur. Op de bodem steken drie ongeglazuurde kleideeltjes uit, het resultaat van het steunen van de schaal op een driepoot tijdens het bakken. <BR>