Wandbord met Allah in Latijns schrift en in koefische schriftstijl

Dit wandbord is gemaakt door Selma Gires (1977) en haar leerlingen in Divrigi (provincie Sivas). Selma Gires is hoofddocent van een trainingsprogramma dat in 2012 geïnitieerd is door Iskur (het Nationale Turkse Uitzendbureau) en de gouverneur van Divrigi met als doel om lokale vrouwen het koperambacht en houtsnijwerk te leren. Selma Gires was één van de eerste cursisten. Nadat zij het ambacht leerde beheersen van haar docent Naim Korkmaz is ze sinds 2017 hoofddocent van het programma. <BR> <BR> Het bord is centraal gedecoreerd met de naam Allah in “square kufic”, ofwel het vierkantig Koefisch schrift. Het bijzondere aan dit wandbord is dat Allah niet in het Arabisch, maar in het Latijnse schrift is geschreven terwijl het Koefisch een Arabische schrift-stijl is. De florale versieringen rondom de rand zijn geïnspireerd door de met ornamenten versierde Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi (1228-1229).<BR> <BR> Het onbewerkte koper komt uit Gaziantep en Kahramanmaraş en wordt in ateliers in de plaats Erzincan bewerkt (gehamerd) tot verschillende producten als wandborden, suikerpotten, theepotten, mokken en klokken. Selma Gires en haar studenten decoreren deze voorwerpen in het atelier in Divrigi met uiteenlopende versieringen en kalligrafie. Door te graveren komt de rode kleur van het originele koper tevoorschijn. De zilveren kleur ontstaat door het verzilveren en de zwarte kleur door lakverf. <BR> <BR> Selma Gires en haar studenten laten zich inspireren door de driedimensionale florale motieven op het befaamde gebouw naast hun atelier, de Grote Moskee en Hospitaal van Divrigi (1228), in 1985 opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Deze sculptuurdecoraties op hun sierborden tonen de gedeelde beeldtaal van architectuur en sierambachten.<BR> <BR> Sierborden met religieuze inscripties zijn bedoeld om op te hangen in huizen, kantoren en winkels als eerbetoon aan God. Ze benadrukken de religieuze identiteit van de eigenaar. Daarnaast verwijst het gebruik van de tughra als belangrijk siermotief op deze borden naar het Osmaanse Rijk aangezien het initieel als officiële handtekening van de Osmaanse sultan diende. De florale motieven die geïnspireerd zijn door de Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi voegen een lokale betekenis aan het wandbord toe en dienen ook om de stad met haar historie te eren en te promoten.<BR>

Wandbord met Allah in Latijns schrift en in koefische schriftstijl

Dit wandbord is gemaakt door Selma Gires (1977) en haar leerlingen in Divrigi (provincie Sivas). Selma Gires is hoofddocent van een trainingsprogramma dat in 2012 geïnitieerd is door Iskur (het Nationale Turkse Uitzendbureau) en de gouverneur van Divrigi met als doel om lokale vrouwen het koperambacht en houtsnijwerk te leren. Selma Gires was één van de eerste cursisten. Nadat zij het ambacht leerde beheersen van haar docent Naim Korkmaz is ze sinds 2017 hoofddocent van het programma. <BR> <BR> Het bord is centraal gedecoreerd met de naam Allah in “square kufic”, ofwel het vierkantig Koefisch schrift. Het bijzondere aan dit wandbord is dat Allah niet in het Arabisch, maar in het Latijnse schrift is geschreven terwijl het Koefisch een Arabische schrift-stijl is. De florale versieringen rondom de rand zijn geïnspireerd door de met ornamenten versierde Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi (1228-1229).<BR> <BR> Het onbewerkte koper komt uit Gaziantep en Kahramanmaraş en wordt in ateliers in de plaats Erzincan bewerkt (gehamerd) tot verschillende producten als wandborden, suikerpotten, theepotten, mokken en klokken. Selma Gires en haar studenten decoreren deze voorwerpen in het atelier in Divrigi met uiteenlopende versieringen en kalligrafie. Door te graveren komt de rode kleur van het originele koper tevoorschijn. De zilveren kleur ontstaat door het verzilveren en de zwarte kleur door lakverf. <BR> <BR> Selma Gires en haar studenten laten zich inspireren door de driedimensionale florale motieven op het befaamde gebouw naast hun atelier, de Grote Moskee en Hospitaal van Divrigi (1228), in 1985 opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Deze sculptuurdecoraties op hun sierborden tonen de gedeelde beeldtaal van architectuur en sierambachten.<BR> <BR> Sierborden met religieuze inscripties zijn bedoeld om op te hangen in huizen, kantoren en winkels als eerbetoon aan God. Ze benadrukken de religieuze identiteit van de eigenaar. Daarnaast verwijst het gebruik van de tughra als belangrijk siermotief op deze borden naar het Osmaanse Rijk aangezien het initieel als officiële handtekening van de Osmaanse sultan diende. De florale motieven die geïnspireerd zijn door de Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi voegen een lokale betekenis aan het wandbord toe en dienen ook om de stad met haar historie te eren en te promoten.<BR>