Opgemaakt door een religieuze rechtbank in de plaats Rakht Kharab [?]. Gedateerd: 1319 AH, wat overeenkomt met 1901-2 AD.<BR> <BR> Het hoofdtekst geeft de bepalingen waaronder het huwelijk is gesloten weer. Er is sprake van een wederzijdse bruidsschat, de onderdelen ervan worden in rode letters benoemd. De man ontvangt van de vrouw een geldbedrag van 20 toman, vijftig gram goud, twaalf kilo sieraden en koperen gebruiksvoorwerpen, evenals een speciaal in Isfahan volgens oude werkwijzen vervaardigd beddekkleed. Dit kleed heeft een waarde van 4 toman. Tevens tapijten, met indicatie van typen, voor één kamer, ter waarde van 12 toman. De man geeft aan de vrouw: twee ghafiz, dat wil zeggen twee stukken land, inclusief een deel van een boomgaard die als de 'malek' boomgaard wordt aangeduid, van een totaal van acht ghafiz. De grenzen ervan zijn gestipuleerd. Hierbij komen nog zes ghafiz van twaalf ghafiz land, en twee ghafiz wijngaard van acht ghafiz wijngaard. Tenslotte brengt de man in: eenzesde deel (1 dong) van een huis.<BR> <BR> Bovenaan in het medaillon een korantekst. Rechts in de kantlijn de namen, stempels en handtekeningen.<BR> <BR> De informatie bij het voorwerp vermeldt dat de akte is opgemaakt volgens het gewoonterecht (dus niet volgens islamitisch recht, de sharia). Waarschijnlijk is deze conclusie getrokken omdat zowel de man als de vrouw een bruidsschat krijgt.