Christus aan het kruis, laat koloniaal, Peru<BR> <BR> <BR> Plaatsen als Cuzco, Peru en Quito, Ecuador werden al vroeg in de 16 eeuw bloeiende centra voor schilderkunst. <BR> <BR> In Quito werd in 1535 de eerste schilderschool opgericht onder Vlaamse leiding en dus ook met invloed van de schilderscholen der zuidelijke Nederlanden. De behoefte aan rijk bewerkte schilderijen met Bijbelse taferelen en vooral veel heiligen en de Maagd was groot om een analfabete inheemse bevolking een aansprekend alternatief voor de eigen goden te bieden. Daarbij was het scheppen van voldoende aansprekende dramatiek in de iconografie belangrijk.<BR> Barok en later ook Rococo boden een uitbundigheid aan decoraties en opulentie, nodig om indruk te maken op de inheemsen. De kerk had wat te bieden!<BR> De inheemse kunstenaars bleken ook zeer vaardig, in de Spiegel der Waarheden (1575) wordt al vol lof over hun meesterschap gesproken. De term ‘indiaanse barok’ wordt veel gebruikt voor kerkinterieurs in zowel Mexico als de Andes. <BR> <BR> In de 2oste eeuw is het grootscheepse handel naar Europa en Noord Amerika in koloniale en laatkoloniale schilderijen. Familiebezit wordt ten gelde gemaakt om economische malaise compenseren maar ook gastvrij openstaande dorpskerkjes worden eenvoudig van hun kunstwerken ontdaan door kunstbendes.<BR>