Wandbord met een basmala in de vorm van een tughra

Dit wandbord is gemaakt door Selma Gires (1977) en haar leerlingen in Divrigi (provincie Sivas). Selma Gires is hoofddocent van een trainingsprogramma dat in 2012 geïnitieerd is door Iskur (het Nationale Turkse Uitzendbureau) en de gouverneur van Divrigi met als doel om lokale vrouwen het koperambacht en houtsnijwerk te leren. Selma Gires was één van de eerste cursisten. Nadat zij het ambacht leerde beheersen van haar docent Naim Korkmaz is ze sinds 2017 hoofddocent van het programma. <BR> <BR> Het bord is centraal gedecoreerd met de basmala (“Bismillahi al-Rahmani al-Rahiem - “In de naam van God, de Barmhartige Erbarmer”) in de vorm van een tughra. Moslims gebruiken de basmala in het dagelijkse leven om goede intenties te benadrukken tijdens het verrichten van een daad. Een tughra was het officiële monogram van de Osmaanse sultans. De tughra diende als legitimatie van documenten en decreten van de sultan, en werd gebruikt op munten, gebouwen en voorwerpen zoals meubilair, serviesgoed en textiel aan het. Kenmerkend voor de tughra zijn drie hoge verticale lijnen en aan de linkerzijde daarvan twee ovaalvormen (een grote die een kleinere omgeeft). In dit design waren balans en symmetrie belangrijk. Zeker al sinds de 18de eeuw werd de tughra-vorm ook soms gebruikt voor religieuze formules, zoals de basmala.<BR> <BR> Het onbewerkte koper komt uit Gaziantep en Kahramanmaraş en wordt in ateliers in de plaats Erzincan bewerkt (gehamerd) tot verschillende producten als wandborden, suikerpotten, theepotten, mokken en klokken. Selma Gires en haar studenten decoreren deze voorwerpen in het atelier in Divrigi met uiteenlopende versieringen en kalligrafie. Door te graveren komt de rode kleur van het originele koper tevoorschijn. De zilveren kleur ontstaat door het verzilveren en de zwarte kleur door lakverf. <BR> <BR> Selma Gires en haar studenten laten zich inspireren door de driedimensionale florale motieven op het befaamde gebouw naast hun atelier, de Grote Moskee en Hospitaal van Divrigi (1228), in 1985 opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Deze sculptuurdecoraties op hun sierborden tonen de gedeelde beeldtaal van architectuur en sierambachten.<BR> <BR> Sierborden met religieuze inscripties zijn bedoeld om op te hangen in huizen, kantoren en winkels als eerbetoon aan God. Ze benadrukken de religieuze identiteit van de eigenaar. Daarnaast verwijst het gebruik van de tughra als belangrijk siermotief op deze borden naar het Osmaanse Rijk aangezien het initieel als officiële handtekening van de Osmaanse sultan diende. De florale motieven die geïnspireerd zijn door de Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi voegen een lokale betekenis aan het wandbord toe en dienen ook om de stad met haar historie te eren en te promoten.<BR>

Wandbord met een basmala in de vorm van een tughra

Dit wandbord is gemaakt door Selma Gires (1977) en haar leerlingen in Divrigi (provincie Sivas). Selma Gires is hoofddocent van een trainingsprogramma dat in 2012 geïnitieerd is door Iskur (het Nationale Turkse Uitzendbureau) en de gouverneur van Divrigi met als doel om lokale vrouwen het koperambacht en houtsnijwerk te leren. Selma Gires was één van de eerste cursisten. Nadat zij het ambacht leerde beheersen van haar docent Naim Korkmaz is ze sinds 2017 hoofddocent van het programma. <BR> <BR> Het bord is centraal gedecoreerd met de basmala (“Bismillahi al-Rahmani al-Rahiem - “In de naam van God, de Barmhartige Erbarmer”) in de vorm van een tughra. Moslims gebruiken de basmala in het dagelijkse leven om goede intenties te benadrukken tijdens het verrichten van een daad. Een tughra was het officiële monogram van de Osmaanse sultans. De tughra diende als legitimatie van documenten en decreten van de sultan, en werd gebruikt op munten, gebouwen en voorwerpen zoals meubilair, serviesgoed en textiel aan het. Kenmerkend voor de tughra zijn drie hoge verticale lijnen en aan de linkerzijde daarvan twee ovaalvormen (een grote die een kleinere omgeeft). In dit design waren balans en symmetrie belangrijk. Zeker al sinds de 18de eeuw werd de tughra-vorm ook soms gebruikt voor religieuze formules, zoals de basmala.<BR> <BR> Het onbewerkte koper komt uit Gaziantep en Kahramanmaraş en wordt in ateliers in de plaats Erzincan bewerkt (gehamerd) tot verschillende producten als wandborden, suikerpotten, theepotten, mokken en klokken. Selma Gires en haar studenten decoreren deze voorwerpen in het atelier in Divrigi met uiteenlopende versieringen en kalligrafie. Door te graveren komt de rode kleur van het originele koper tevoorschijn. De zilveren kleur ontstaat door het verzilveren en de zwarte kleur door lakverf. <BR> <BR> Selma Gires en haar studenten laten zich inspireren door de driedimensionale florale motieven op het befaamde gebouw naast hun atelier, de Grote Moskee en Hospitaal van Divrigi (1228), in 1985 opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Deze sculptuurdecoraties op hun sierborden tonen de gedeelde beeldtaal van architectuur en sierambachten.<BR> <BR> Sierborden met religieuze inscripties zijn bedoeld om op te hangen in huizen, kantoren en winkels als eerbetoon aan God. Ze benadrukken de religieuze identiteit van de eigenaar. Daarnaast verwijst het gebruik van de tughra als belangrijk siermotief op deze borden naar het Osmaanse Rijk aangezien het initieel als officiële handtekening van de Osmaanse sultan diende. De florale motieven die geïnspireerd zijn door de Grote Moskee en Ziekenhuis van Divrigi voegen een lokale betekenis aan het wandbord toe en dienen ook om de stad met haar historie te eren en te promoten.<BR>