Een tempelschrijn is net als de kosmische verticale driedeling, verdeeld in een boven-, midden- en benedenwereld, die door resp. goden, mensen en demonen worden bewoond. Om de tempel bij de inwijding kosmisch te verankeren, worden miniatuur kosmische symbolen (‘padagingan’) begraven in het fundament. Dit gebeurt ook nadat een tempel verbouwd is. De verschillende metalen – goud, zilver en koper– worden geassocieerd met de drie hoofdgoden van het Hindoeïsme op Bali. De vormen van deze miniaturen vertegenwoordigen allerlei categorieën waar de kosmos uit bestaat en die samen één geheel vormen: cultuur en natuur; planten en dieren; dieren die leven in water, op het land en in de lucht; werktuigen voor een boer, een weefster, een timmerman en iemand die kookt; voorwerpen voor ritueel en voor dagelijks gebruik. Sommige vormpjes zijn plat, uitgeknipt uit het folie, anderen zijn driedimensionaal en dus ingewikkelder van vorm. Dergelijke voorwerpjes behoren ook tot de archeologische vondsten in Hindoe-Javaanse tempelcomplexen en worden ‘peripih’ genoemd.<BR> Deze padagingan stellen kippen (ayam) voor.