Deze gehele serie is verzameld door Dr. Hans Feriz; het merendeel heeft hij tijdens verschillende reizen zelf opgegraven. Het grootste deel is afkomstig uit graven. In Amerika was een wijdverspreid geloof in het hiernamaals. Doden werden giften meegegeven, vaak gebruiksvoorwerpen als aardewerk potten of wapens e.d., evenals voedsel (mais, pinda's, bonen etc.).<BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De in Peru aangetroffen zijn meestal geheel op natuurlijk wijze zo geconserveerd en wel t.g.v. het zeer hete en droge klimaat in het kustgebied (waar de graven op hoger gelegen plaatsen buiten het dal gemaakt zijn), de wind in het gebergte en de werking van het salpeter houdende zand. Er zijn ook sporen van kunstmatig balsemen gevonden (balsemen is het behandelen van een lijk met bederfwerende stoffen om ontbinding te vertragen of geheel tegen te gaan). Voor het begraven werden de borst- en buikorganen en de inhoud van de hoofdholte uit het lichaam verwijderd. Het lichaam werd in een hurkende houding geplaatst (knieën opgetrokken, hoofd en handen daarop rustend). De dode kreeg vaak sieraden om; ogen, neus, mond en oren werden veelal met gouden plaatjes bedekt, vingers en tenen werden omvlochten met draden of koordjes; rond dit geheel werd een stevig vezeltouw geknoopt, zodat het "in de houding" zou blijven en dit alles werd weer omwikkeld met een grote hoeveelheid textilia (katoenen en wollen weefsel). Soms kreeg de aldus ontstane "mummiebundel" een zgn. "false head" op, van stof gemaakt en opgevuld met gedroogde planten. Het gelaat bestond uit een masker van klei of hout, met opgenaaide ogen van schelpen, hout, goud of zilver.