Lusterkom met tekstband

Kom met decoraties aan binnen- en buitenzijde. De decoratie aan de binnenzijde van de kom bestaat uit een decoratiefries met krullerige spiraalvormige stengels en bladvormen langs de rand onderbroken door vijf medaillons voorzien van een gestileerd bladmotief. Op de bodem zijn wat stengels met bladvormen aangebracht die niet zijn omkaderd. De buitenzijde is gedeeltelijk voorzien van een horizontale band met een tekst in Arabisch schrift (nog niet ontcijferd).<BR> <BR> Deze Iraanse kom is volgens de verkoper in Egypte opgegraven in al-Fustat, oud-Cairo. Al-Fustat is meerdere malen verwoest en is na de destructie door de Mamlukken in 1252 nooit meer opgebouwd. In de resten van de stad zijn veel fragmenten van aardewerk gevonden die dateren uit de periode van de Arabische verovering van Egypte (642 AD/21 AH). De herkomst van de opgegraven voorwerpen is divers. Dit getuigt van het omvangrijke handelsverkeer en van het belang van Fustat. De lusterdecoratie op deze kom toont dat de kom afkomstig is uit Iran.<BR> <BR> De lustertechniek is een dure en technisch geavanceerde techniek. Het doel is om de kleur en glans van edelmetaal als goud en brons op keramiek na te bootsen. De techniek werd vermoedelijk in de achtste eeuw eerst op glaswerk toegepast in Syrië en Egypte waarna pottenbakkers in negende-eeuws Irak de techniek met goed resultaat op aardewerk gingen toepassen. Daarna volgden pottenbakkers in landen als Egypte, Syrië, Iran en later ook Spanje. Waarschijnlijk werd de kennis van de techniek overgedragen door reizende vaklui: het is onwaarschijnlijk dat deze op verschillende plekken is uitgevonden. In de landen waar de techniek bekend was werd deze vanwege de complexiteit van het procédé meestal slechts toegepast in een beperkt aantal plaatsen.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De kom is gemaakt van kwarts-fritgoed met dunne wanden die zich wat verdikken naar de voet. De kom staat op een hoge voet en is aan beide zijden versierd met lusterverf in de kleuren groen en bruingoud.<BR> <BR> Lusterdecoratie werd pas aangebracht nadat de kom inclusief glazuurlaag voor de eerste maal was gebakken. De glazuurlaag werd daarna beschilderd met een mengsel van metaaloxiden (waarin goud, zilver of koperbestanddelen zaten), sulfaat en andere ingrediënten. Daarna werd het vaatwerk opnieuw gebakken maar dan in een oven met zuurstofarme toevoer. Hoewel luster in eerste instantie monochroom werd aangebracht, slaagden pottenbakkers er later in polychrome paletten op het aardewerk aan te brengen. Dat is ook het geval bij deze kom met zijn goudbruine en groene kleuren.<BR> <BR> Zowel de vele scheuren in het glazuur en niet alleen ontbrekende maar ook eclectisch aangebrachte decoratie duiden op grondige restauratie. Het ontbreken van een decoratiekader op de bodem doet vermoeden dat de kom is samengesteld uit scherven van verschillende kommen.

Lusterkom met tekstband

Kom met decoraties aan binnen- en buitenzijde. De decoratie aan de binnenzijde van de kom bestaat uit een decoratiefries met krullerige spiraalvormige stengels en bladvormen langs de rand onderbroken door vijf medaillons voorzien van een gestileerd bladmotief. Op de bodem zijn wat stengels met bladvormen aangebracht die niet zijn omkaderd. De buitenzijde is gedeeltelijk voorzien van een horizontale band met een tekst in Arabisch schrift (nog niet ontcijferd).<BR> <BR> Deze Iraanse kom is volgens de verkoper in Egypte opgegraven in al-Fustat, oud-Cairo. Al-Fustat is meerdere malen verwoest en is na de destructie door de Mamlukken in 1252 nooit meer opgebouwd. In de resten van de stad zijn veel fragmenten van aardewerk gevonden die dateren uit de periode van de Arabische verovering van Egypte (642 AD/21 AH). De herkomst van de opgegraven voorwerpen is divers. Dit getuigt van het omvangrijke handelsverkeer en van het belang van Fustat. De lusterdecoratie op deze kom toont dat de kom afkomstig is uit Iran.<BR> <BR> De lustertechniek is een dure en technisch geavanceerde techniek. Het doel is om de kleur en glans van edelmetaal als goud en brons op keramiek na te bootsen. De techniek werd vermoedelijk in de achtste eeuw eerst op glaswerk toegepast in Syrië en Egypte waarna pottenbakkers in negende-eeuws Irak de techniek met goed resultaat op aardewerk gingen toepassen. Daarna volgden pottenbakkers in landen als Egypte, Syrië, Iran en later ook Spanje. Waarschijnlijk werd de kennis van de techniek overgedragen door reizende vaklui: het is onwaarschijnlijk dat deze op verschillende plekken is uitgevonden. In de landen waar de techniek bekend was werd deze vanwege de complexiteit van het procédé meestal slechts toegepast in een beperkt aantal plaatsen.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De kom is gemaakt van kwarts-fritgoed met dunne wanden die zich wat verdikken naar de voet. De kom staat op een hoge voet en is aan beide zijden versierd met lusterverf in de kleuren groen en bruingoud.<BR> <BR> Lusterdecoratie werd pas aangebracht nadat de kom inclusief glazuurlaag voor de eerste maal was gebakken. De glazuurlaag werd daarna beschilderd met een mengsel van metaaloxiden (waarin goud, zilver of koperbestanddelen zaten), sulfaat en andere ingrediënten. Daarna werd het vaatwerk opnieuw gebakken maar dan in een oven met zuurstofarme toevoer. Hoewel luster in eerste instantie monochroom werd aangebracht, slaagden pottenbakkers er later in polychrome paletten op het aardewerk aan te brengen. Dat is ook het geval bij deze kom met zijn goudbruine en groene kleuren.<BR> <BR> Zowel de vele scheuren in het glazuur en niet alleen ontbrekende maar ook eclectisch aangebrachte decoratie duiden op grondige restauratie. Het ontbreken van een decoratiekader op de bodem doet vermoeden dat de kom is samengesteld uit scherven van verschillende kommen.