Dit tweedelige houten raamwerk (grille) is een ventilatieraam ofwel jali. Het is afkomstig uit een woonhuis in Islamabad. Jali’s zorgden ervoor dat er lucht kon circuleren, zonlicht geweerd werd en dat privacy gegarandeerd was, in het bijzonder voor vrouwen die door het raamwerk naar buiten konden kijken zonder zelf gezien te kunnen worden. Dergelijke ramen werden veel gebruikt in de architectuur van het Indiaas subcontinent tijdens de Mughal-periode. Het meest bekend zijn de jali’s van roze zandsteen die te vinden zijn in Mughal-gebouwen uit de 16e en 17e eeuw. Maar ook uit kleine stukken hout is een dergelijk opengewerkt venster uitstekend samen te stellen, zoals hier het geval is. De geometrische decoratie zou weer beïnvloed kunnen zijn door de Mughal-architectuur.<BR> <BR> Jali’s laten doorgaans een versiering zien die bestaat uit abstracte geometrische patronen. Ook dit raamwerk is versierd met geometrische patronen. Het patroon is op basis van een raster van zeshoeken (hexagonen). Als je de middens van de zeshoeken met elkaar verbindt, ontstaat er een raster van driehoeken. Hierin herhalen de driehoeken zich via spiegel- en rotatiesymmetrie. in het midden van de zeshoeken ontstaat zo het motief van een bloem met zes blaadjes.<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Het raamwerk is handwerk. De decoratieve delen met geometrische patronen zijn opgebouwd uit kleine stukjes hout die in en over elkaar geschoven zijn. Deze techniek heet 'pinjra-kari'. Het geheel komt dus hoofdzakelijk door de samenstellende delen tot stevigheid. De omlijsting zorgt voor verdere stabiliteit van het raam.