Doodshoofd van suikergoed, gemaakt voor het christelijke feest van Allerzielen op 2 november (el dia de los muertos).<BR> Dergelijke koppen worden aan vrienden gegeven om te herinneren aan het feit dat men ook eens zal sterven (Dörner, 1962:49). Tevens wordt het aan kinderen gegeven als snoepgoed.<BR> Toor beschrijft de Mexicaanse cultuur als fatalistisch, waarbij de dood moedig wordt aanvaard. Zelfs in tijden van rouw maakt men grappen over de dood (1964:236). Op 2 november worden overal skeletten en doodskoppen neergezet. Ze worden van allerlei materialen gemaakt, zo ook van suikergoed. Sommige voorwerpen worden neergezet in huis of bij graven van overledenen, terwijl klein suikergoed opgegeten wordt.<BR> "El dia de los muertos" is in stedelijk Mexico een tijd waarin sociaal commentaar geleverd wordt met een humoristische bijklank, vaak d.m.v. skeletten afgebeeld in alledaagse situaties (Carmichael et al., 1991:8).<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Gesmolten suiker wordt in een vorm gegoten waarna men de suiker laat stollen. Daarna zijn er gekleurde stukjes zilverpapier opgeplakt. Met een soort spuit zijn suikerdraden over het hoofd verspreid. De oogholtes zijn beplakt met stukjes rood zilverpapier.