Tegel met koranteksten

Deze tegel maakte deel uit van een inscriptiefries en is waarschijnlijk afkomstig uit een religieus gebouw, zoals een moskee of mausoleum. In de centrale band is in grote, blauwe letters een fragment uit het hoofdstuk al-Ikhlaas uit de Koran aangebracht: 'Zeg, Hij is God als enige' (Koran 112:1). In de smalle, onderste band vervolgt de tekst met de basmala, d.w.z. de formule 'In de naam van God, de Barmhartige, de Erbarmer' (bismillah ar-rahman ar-rahiem), en dan de rest van hoofdstuk al-Ikhlaas: 'Zeg: Hij is God de bestendige. Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt en niet één is er aan Hem gelijkwaardig'. In de bovenste band staat de basmala, gevolgd door het eerste vers van hoofdstuk 110 (an-nasr) uit de Koran: 'Wanneer Gods hulp komt en het succes en jij de mensen in drommen Gods godsdienst ziet binnengaan' (Koran 110:1). Deze twee hoofdstukken behoren tot de zogenaamde amuletsoera's, hoofdstukken uit de Koran die bekend staan om hun beschermende werking.<BR> <BR> De tegel is gemaakt van geglazuurd aardewerk. De inscripties in de boven- en onderrand zijn aangebracht in lusterbeschildering in een goudbronsachtige kleur. De middelste band is geheel versierd met plant- en bloemmotieven in lusterbeschildering in dezelfde kleur. De lustertechniek is een dure en technisch geavanceerde techniek. Het doel is om de kleur en glans van edelmetaal als goud en brons op keramiek na te bootsen. De techniek werd vermoedelijk in de achtste eeuw eerst op glaswerk toegepast in Syrië en Egypte waarna pottenbakkers in negende-eeuws Irak hem met goed resultaat op aardewerk gingen toepassen. Daarna volgden pottenbakkers in landen als Egypte, Syrië, Iran en later ook Spanje. Waarschijnlijk werd de kennis van de techniek overgedragen door reizende vaklui: het is onwaarschijnlijk dat deze op verschillende plekken is uitgevonden. In de landen waar de techniek bekend was werd deze vanwege de complexiteit van het procédé meestal slechts toegepast in een beperkt aantal plaatsen. Lusterdecoratie werd pas aangebracht nadat het voorwerp inclusief glazuurlaag voor de eerste maal was gebakken. De glazuurlaag werd daarna beschilderd met een mengsel van metaaloxiden (waarin goud, zilver of koperbestanddelen zaten), sulfaat en andere ingrediënten. Daarna werd het vaatwerk opnieuw gebakken maar dan in een oven met zuurstofarme toevoer. Hoewel luster in eerste instantie monochroom werd aangebracht, slaagden pottenbakkers er later in polychrome paletten op het aardewerk aan te brengen.<BR> <BR> Luster wordt gemaakt door te schilderen op het reeds geglazuurde oppervlak. Hierbij wordt een kleurstof gebruikt die bestaat uit ondermeer metaalachtige zouten (bijv. koper of zilver). Wanneer deze in een oven op lage temperatuur wordt gebracht ontstaat er een dunne film van metaal op het glazuur. Als de film dun genoeg is om licht door te laten, geeft de luster een weerkaatsing met de kleuren van de regenboog. Door de hoeveelheid zilver of koper te variëren en door een minimale hoeveelheid gekleurde oxyde toe te voegen waren de pottenbakkers in staat verschillende kleuren weerkaatsingen te verkrijgen: rood, geel, koper, brons, robijnrood en parelmoer.

Tegel met koranteksten

Deze tegel maakte deel uit van een inscriptiefries en is waarschijnlijk afkomstig uit een religieus gebouw, zoals een moskee of mausoleum. In de centrale band is in grote, blauwe letters een fragment uit het hoofdstuk al-Ikhlaas uit de Koran aangebracht: 'Zeg, Hij is God als enige' (Koran 112:1). In de smalle, onderste band vervolgt de tekst met de basmala, d.w.z. de formule 'In de naam van God, de Barmhartige, de Erbarmer' (bismillah ar-rahman ar-rahiem), en dan de rest van hoofdstuk al-Ikhlaas: 'Zeg: Hij is God de bestendige. Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt en niet één is er aan Hem gelijkwaardig'. In de bovenste band staat de basmala, gevolgd door het eerste vers van hoofdstuk 110 (an-nasr) uit de Koran: 'Wanneer Gods hulp komt en het succes en jij de mensen in drommen Gods godsdienst ziet binnengaan' (Koran 110:1). Deze twee hoofdstukken behoren tot de zogenaamde amuletsoera's, hoofdstukken uit de Koran die bekend staan om hun beschermende werking.<BR> <BR> De tegel is gemaakt van geglazuurd aardewerk. De inscripties in de boven- en onderrand zijn aangebracht in lusterbeschildering in een goudbronsachtige kleur. De middelste band is geheel versierd met plant- en bloemmotieven in lusterbeschildering in dezelfde kleur. De lustertechniek is een dure en technisch geavanceerde techniek. Het doel is om de kleur en glans van edelmetaal als goud en brons op keramiek na te bootsen. De techniek werd vermoedelijk in de achtste eeuw eerst op glaswerk toegepast in Syrië en Egypte waarna pottenbakkers in negende-eeuws Irak hem met goed resultaat op aardewerk gingen toepassen. Daarna volgden pottenbakkers in landen als Egypte, Syrië, Iran en later ook Spanje. Waarschijnlijk werd de kennis van de techniek overgedragen door reizende vaklui: het is onwaarschijnlijk dat deze op verschillende plekken is uitgevonden. In de landen waar de techniek bekend was werd deze vanwege de complexiteit van het procédé meestal slechts toegepast in een beperkt aantal plaatsen. Lusterdecoratie werd pas aangebracht nadat het voorwerp inclusief glazuurlaag voor de eerste maal was gebakken. De glazuurlaag werd daarna beschilderd met een mengsel van metaaloxiden (waarin goud, zilver of koperbestanddelen zaten), sulfaat en andere ingrediënten. Daarna werd het vaatwerk opnieuw gebakken maar dan in een oven met zuurstofarme toevoer. Hoewel luster in eerste instantie monochroom werd aangebracht, slaagden pottenbakkers er later in polychrome paletten op het aardewerk aan te brengen.<BR> <BR> Luster wordt gemaakt door te schilderen op het reeds geglazuurde oppervlak. Hierbij wordt een kleurstof gebruikt die bestaat uit ondermeer metaalachtige zouten (bijv. koper of zilver). Wanneer deze in een oven op lage temperatuur wordt gebracht ontstaat er een dunne film van metaal op het glazuur. Als de film dun genoeg is om licht door te laten, geeft de luster een weerkaatsing met de kleuren van de regenboog. Door de hoeveelheid zilver of koper te variëren en door een minimale hoeveelheid gekleurde oxyde toe te voegen waren de pottenbakkers in staat verschillende kleuren weerkaatsingen te verkrijgen: rood, geel, koper, brons, robijnrood en parelmoer.