Karagözpop voorstellende Karagöz, hier gekleed als vrouw. Het Turkse schaduwtheater is naar dit karakter genoemd. Karagöz (letterlijk Zwartoog) heeft zijn naam te danken aan de grote zwarte pupil in zijn oog. Hij heeft een grote neus en een dikke, krullerige baard. Hij draagt een hoed die zo nu en dan van zijn hoofd afvliegt, waardoor zijn kale hoofd zichtbaar wordt. Zijn beweeglijke arm duidt erop dat hij met grote armgebaren praat en losse handjes heeft. Meestal is Hacivat het lijdend voorwerp van zijn losse arm. Karagöz is oprecht, eerlijk en neemt geen blad voor de mond. Hij is ook onhandig, ontactisch en driftig in zijn optreden. Hij vloekt en grapt, en hij heeft een plompe en boerse uitstraling en gestalte. Hacivat, de andere hoofdrolspeler in Karagözverhalen, is zijn tegenpool. Het is een voonaam heerschap, die deftig praat en moeilijke woorden gebruikt. Het duo (Karagöz en Hacivat) speelt uiteenlopende figuren en situaties na uit het dagelijkse leven (Griek, Jood, Koerd, Barbier, dronkenlap, zwarte man, de machtheber, etc.) op een komische wijze. <BR> <BR> Karagöz is de Turkse naam voor een vorm van poppentheater waarbij met schaduwpoppen op een groot scherm verhalen worden verteld door een poppenspeler. De poppenspeler verzorgt niet alleen het verhaal, maar zingt ook en maakt muziek. Aanvullende muziek wordt verzorgd door een assistent of een muziekgroep. Typisch voor Karagözvoorstellingen is de humoristische manier van vertellen waarbij spektakel en schuine grappen niet geschuwd worden. Een ander kenmerk is dat de personages in de Karagözshows vaste types zijn. De Karagözshows worden opgevoerd ter gelegenheid van familiefeesten, festivals of islamitische feestdagen. Er zijn geen speciale gebouwen voor het opvoeren van Karagözshows; ze worden opgevoerd waar mogelijk, zoals in koffiehuizen, herbergen, op pleinen, of bij mensen thuis. Het grootste deel van het repertoire bestaat uit sprookjes, satirische of religieuze verhalen. Daarnaast beslaan verhalen over het leven van alledag in de Ottomaanse samenleving een groot deel van het repertoire. Karagözshows en -karakters schoten diep wortel in de Ottomaanse samenleving, waardoor Karagöz nauw verbonden is met de sociale context van het Ottomaanse rijk. De verhalen over het leven van alledag geven een beeld van de Ottomaanse multiculturele samenleving die bestond uit vele etnische groepen en mensen van verschillende rangen en standen.