Stucco beeld van het bovenlijf van een zittende Boeddha in Ghandara-stijl

Deze Boeddha in stucwerk zit in de siksa-mudra, de houding der onderricht, met zijn handen. Enkele van de in de Boeddha-legende genoemde 32 kenmerken zijn aanwezig, zoals de schedeluitwas (ushnisha). De kleding van de boeddha is die van een boeddhistische monnik en heet Sanghati. Deze wordt op Indiase wijze over de linkerschouder gedragen. <BR> Vermoedelijk is het beeld een onderdeel geweest van een reliëf op een stupa.<BR> <BR> Het stuk is gemaakt in Gandhara-stijl. Gandhara is de naam van een streek in het noordwesten van Pakistan, bij de grens van Afghanistan, die door vele verschillende volkeren bewoond is geweest. Van de 1e tot 5e eeuw na Christus woonden er kunstzinnige volken die ervoor zorgden dat de naam ook verbonden werd aan een kunststijl. Echter, de naam Gandhara als kunstbegrip is niet beperkt tot deze regio, maar wordt gebruikt voor werken van ver uit het noorden van de Swatvallei. Ook het oostelijke Taxila was een belangrijk centrum en ook westelijk, in Afghanistan, bevinden zich vele boeddhistische vindplaatsen waar gebouwen met Gandharakunst zijn versierd.<BR> Het karakter van de stijl werd grotendeels bepaald door de handels- en politieke relaties die bestonden tussen de toenmalige regeerders en de Grieks-Romeinse wereld. Derhalve wordt in de Gandhara-kunst het boeddhisme op een hellenistisch-romeinse manier weergegeven. De stijlen zijn klassiek Europees; de inhoud boeddhistisch. De Boeddha is het middelpunt van de gehele figuratieve Gandhara-kunst. Eén van de belangrijkste verdiensten van de Gandhara-richting voor de latere boeddhistische kunst is de creatie van een serie standaardvoorstellingen van de levensgeschiedenis van Boeddha. Deze zijn niet voorbehouden geweest aan één type of techniek; er was vrijheid van expressie en ook was er niet één belangrijke stroming maar hebben verschillende steden anders gereageerd op invloeden van buitenaf. <BR> De boeddhistische beschaving van Gandhara eindigde in de tweede helft van de 5e eeuw, na totale vernietiging door de witte Hunnen (Ingholt, 1957:23).<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Stucco beeldwerk werd met de hand gemodelleerd uit de zachte kalk, maar ook gegoten. De gietvormen werden uit West-Azië geïmporteerd (Marshall, 1960:28-29; 111). Beschildering in vele kleuren vond na het drogen van de kalk plaats. Op dit beeld zijn nog resten rood en goud aanwezig.<BR> De grondstof voor Gandhara-beelden is hoofdzakelijk leisteen. In steenarme gebieden gebruikte men ook stucwerk. Meestal zijn van deze werken alleen de hoofden bewaard gebleven, omdat de lichamen vaak leem bevatten en dus vergankelijk waren.

Stucco beeld van het bovenlijf van een zittende Boeddha in Ghandara-stijl

Deze Boeddha in stucwerk zit in de siksa-mudra, de houding der onderricht, met zijn handen. Enkele van de in de Boeddha-legende genoemde 32 kenmerken zijn aanwezig, zoals de schedeluitwas (ushnisha). De kleding van de boeddha is die van een boeddhistische monnik en heet Sanghati. Deze wordt op Indiase wijze over de linkerschouder gedragen. <BR> Vermoedelijk is het beeld een onderdeel geweest van een reliëf op een stupa.<BR> <BR> Het stuk is gemaakt in Gandhara-stijl. Gandhara is de naam van een streek in het noordwesten van Pakistan, bij de grens van Afghanistan, die door vele verschillende volkeren bewoond is geweest. Van de 1e tot 5e eeuw na Christus woonden er kunstzinnige volken die ervoor zorgden dat de naam ook verbonden werd aan een kunststijl. Echter, de naam Gandhara als kunstbegrip is niet beperkt tot deze regio, maar wordt gebruikt voor werken van ver uit het noorden van de Swatvallei. Ook het oostelijke Taxila was een belangrijk centrum en ook westelijk, in Afghanistan, bevinden zich vele boeddhistische vindplaatsen waar gebouwen met Gandharakunst zijn versierd.<BR> Het karakter van de stijl werd grotendeels bepaald door de handels- en politieke relaties die bestonden tussen de toenmalige regeerders en de Grieks-Romeinse wereld. Derhalve wordt in de Gandhara-kunst het boeddhisme op een hellenistisch-romeinse manier weergegeven. De stijlen zijn klassiek Europees; de inhoud boeddhistisch. De Boeddha is het middelpunt van de gehele figuratieve Gandhara-kunst. Eén van de belangrijkste verdiensten van de Gandhara-richting voor de latere boeddhistische kunst is de creatie van een serie standaardvoorstellingen van de levensgeschiedenis van Boeddha. Deze zijn niet voorbehouden geweest aan één type of techniek; er was vrijheid van expressie en ook was er niet één belangrijke stroming maar hebben verschillende steden anders gereageerd op invloeden van buitenaf. <BR> De boeddhistische beschaving van Gandhara eindigde in de tweede helft van de 5e eeuw, na totale vernietiging door de witte Hunnen (Ingholt, 1957:23).<BR> <BR> Vervaardiging<BR> Stucco beeldwerk werd met de hand gemodelleerd uit de zachte kalk, maar ook gegoten. De gietvormen werden uit West-Azië geïmporteerd (Marshall, 1960:28-29; 111). Beschildering in vele kleuren vond na het drogen van de kalk plaats. Op dit beeld zijn nog resten rood en goud aanwezig.<BR> De grondstof voor Gandhara-beelden is hoofdzakelijk leisteen. In steenarme gebieden gebruikte men ook stucwerk. Meestal zijn van deze werken alleen de hoofden bewaard gebleven, omdat de lichamen vaak leem bevatten en dus vergankelijk waren.