Sjaal of sluier van tulle-bi-telli stof. Vervaardigd van bruine tule met geometrische motieven in gouddraad. Deze doek is verzameld in Sumatra. In Indonesië kwamen de doeken vooral terecht als souvenir, meegenomen van de hadj, de pelgrimstocht naar Mekka (Maxwell 1990: 319).<BR> <BR> Tulle-bi-telli is een type borduurwerk waarbij losjes geweven katoen of linnen (tule) geborduurd wordt met smalle metalen stroken, meestal van zilver- of goudlegering. De geborduurde stof werd door vrouwen in de stad Asyut (Opper-Egypte) vervaardigd. In de 19e eeuw droegen Egyptische vrouwen kleding van deze stof tijdens hun bruiloft (Devine and Westerfield 2014: 46-49).<BR> <BR> Eind 19e eeuw, toen het Europees en Amerikaans toerisme naar Egypte een grote vlucht nam werd tulle-bi-telli een geliefd souvenir voor reizigers, vooral in de vorm van shawls. Het glinsterende textiel paste goed bij de oriëntalistische trend. In Amerikaanse buikdansfilms, een populair filmgenre in de eerste helft van de 20e eeuw, droegen danseressen vaak kostuums van tulle-bi-telli. Ook Egyptische buikdanseressen begonnen in deze periode de stof in hun kostuums te verwerken.