Jasper, J.E. en Mas Pirngadie (1930): 'Oud-Hindoesche<BR> spiegels, eenvoudige, gepolijste, ronde koperen schijven,<BR> waaraan in de meeste gevallen de handvatsels zijn<BR> vastgesoldeerd, hebben zoowel voor huiselijke doeleinden<BR> als bij offerfeesten gediend, bij welke ze gebruikt werden om,<BR> naar het heet, de beeltenis van Cakyamuni te ontvangen.<BR> (Het water, waarmee ze besprenkeld werden, vingen de<BR> priesters op, om er later lichaamsdeelen van Hindoes mee te<BR> bestrijken. Een zeer kunstig gietwerk toonen de rijk<BR> geornamenteerde handvatsels van dergelijke spiegels,<BR> welker versieringen bestaan in gestyleerde letters, staande<BR> of zittende menschfiguren tusschen slingerende gebloemte,<BR> vogelmotieven, afbeeldingen van goden, draken enz.<BR> Zij worden niet meer gemaakt, zijn zeldzame archaeologische<BR> voorwerpen, maar vertegenwoordigen op schitterende wijze<BR> de Hindoesche sculpturale kleinkunst van weleer.'