De ocarina is een van de oudst bekende instrumenten van het Amerikaanse continent, maar ook daarbuiten, zoals bijvoorbeeld in China. Volgens sommige bronnen is het al meer dan 12.000 jaar oud en ontstaan in verschillende vormen in verschillende culturen over de hele wereld. Verschillende Europese expedities naar de Amerikas, waaronder die van Hernan Cortes in 1519 naar Mexico, brachten ocarinas mee naar Europa. Daar werden ze eerst getoond en bespeeld aan de koninklijke hoven. Vanaf de 19de eeuw werd de ocarina populair als volksinstrument in Europa, aanvankelijk in Italië, waar het woord ook vandaan komt: ocarina betekent 'klein gansje'. Ocarinas zijn populair als kinderinstrumentjes. Een interessant weetje is wellicht dat de interesse voor de ocarina enorm toenam na de verschijning van het instrument in de Nintento Legend of Zelda game (Wikipedia.org, 31-08-2009).<BR> <BR> In Midden- en Zuid-Amerika zijn dergelijke fluiten in zoömorfe oftewel dierlijke vorm, veelvuldig gevonden in archaeologische sites. De meeste hebben vier vingergaten. In Amerika was een wijdverspreid geloof in het hiernamaals. De doden werden giften meegegeven voor in het leven na de dood. Dit waren vaak gebruiksvoorwerpen zoals aardewerken potten, wapens en voedsel (mais, pinda’s, bonen etc.), en soms dus ook muziekinstrumenten.<BR> <BR> Het geluid dat wordt geproduceerd is afhankelijk van de ratio van het totale oppervlak aan vingergaten t.o.v. het algehele volume van het instrument. Het geluid wordt dan voortgebracht door te blazen en vervolgens door resonantie in de gehele holte. De toonhoogte wordt beinvloed door het al dan niet afdekken van de vingergaten. De positie van dit gat is niet relevant voor de toon. <BR> <BR> <BR> <BR> <BR>