Vroeger maakten de Asmat dolken uit het scheen- of voetbeen van een kasuaris, het dijbeen van een mens of uit het kaakbeen van een krokodil. De dolken waren niet alleen prestigevoorwerpen voor de krijgers maar dienden ook als steekwapen. Een dolk had tevens een ceremoniële functie. Dat is vaak te zien aan de versiering die bestaat uit veren, veerpennen en zaden. De dolk werd gedragen in een gevlochten band die rond de bovenarm zit.<BR> <BR> [VO] vervaardigd van linker tibia van de casuarisbeen; de achterzijde is over een lengte van 18,5 cm. weggesneden; het laatste gedeelte eindigend in een scherpe punt, vertoont aan de rand enkele diepe insnijdingen<BR> [DE] het open lemmet wordt langs de randen begeleid door een serie dwarskervingen van ongelijke lengte (max. 0,8 cm.). Ook aan de achterzijde, boven het open gedeelte, een aantal onregelmatige kerven. Het gewricht is geheel gewikkeld in een kap van vezelkoord-vlechtwerk; dit vlechtwerk is versierd met korte strengen van gedraaid mensenhaar.