Gulab Pash

Deze rozenwatersprenkelaar heeft de meest voorkomende vorm: een ronde voet, een bolvormige houder voor het water en een lange hals met tuit. De tuit is gemaakt in de vorm van een bloem met bovenop perforaties en een knop. De decoraties zijn in de stijl die typerend is voor Kashmir, noordwest India, waar de sprenkelaar vandaan komt. De zilversmeden in deze regio werden geïnspireerd door wat ze in hun omgeving tegenkwamen. Zo zijn de goudkleurige banden die over de voet en de centrale houder van de sprenkelaar lopen, gedecoreerd met bladeren geïnspireerd op koriander. Kashmir heeft ook een bekende traditie van het maken van sjaals. De patronen op de sjaals werden door de smeden gebruikt (Wilkinson 1999, 103-104) en zijn terug te zien bij de geribbelde lijnen op de centrale houder en op de voet. De achtergrond van de gehele sprenkelaar bestaat uit kleine bloemetjes waarvan de tussenruimte is opgevuld met een zwarte lak gemaakt van hars(Wilkinson 1999, 104). Hierdoor komen de decoraties meer naar voren. <BR> <BR> Om de sprenkelaar te gebruiken wordt boven de houder, de hals losgedraaid, om deze met water te vullen. Vervolgens komt dit tijdens het sprenkelen uit de perforaties naar buiten.<BR> <BR> Op de zijkant van de voet staat een inscriptie. Deze is te afgesleten om te kunnen identificeren.<BR> <BR> De sprenkelaar is gemaakt rond de jaren 1920 (Wynyard Wilkinson email aan Pieter van der Woude, 14 februari 2018).

Gulab Pash

Deze rozenwatersprenkelaar heeft de meest voorkomende vorm: een ronde voet, een bolvormige houder voor het water en een lange hals met tuit. De tuit is gemaakt in de vorm van een bloem met bovenop perforaties en een knop. De decoraties zijn in de stijl die typerend is voor Kashmir, noordwest India, waar de sprenkelaar vandaan komt. De zilversmeden in deze regio werden geïnspireerd door wat ze in hun omgeving tegenkwamen. Zo zijn de goudkleurige banden die over de voet en de centrale houder van de sprenkelaar lopen, gedecoreerd met bladeren geïnspireerd op koriander. Kashmir heeft ook een bekende traditie van het maken van sjaals. De patronen op de sjaals werden door de smeden gebruikt (Wilkinson 1999, 103-104) en zijn terug te zien bij de geribbelde lijnen op de centrale houder en op de voet. De achtergrond van de gehele sprenkelaar bestaat uit kleine bloemetjes waarvan de tussenruimte is opgevuld met een zwarte lak gemaakt van hars(Wilkinson 1999, 104). Hierdoor komen de decoraties meer naar voren. <BR> <BR> Om de sprenkelaar te gebruiken wordt boven de houder, de hals losgedraaid, om deze met water te vullen. Vervolgens komt dit tijdens het sprenkelen uit de perforaties naar buiten.<BR> <BR> Op de zijkant van de voet staat een inscriptie. Deze is te afgesleten om te kunnen identificeren.<BR> <BR> De sprenkelaar is gemaakt rond de jaren 1920 (Wynyard Wilkinson email aan Pieter van der Woude, 14 februari 2018).