Gulab Pash

Deze rozenwater sprenkelaar heeft de meest voorkomende vorm: een ronde voet, een bolvormige houder voor het water en een lange hals met tuit. Dit exemplaar is gemaakt voor Parsis en zoroastristen in India (die voornamelijk wonen rond Mumbai en Poona), die oorspronkelijk afkomstig zijn uit Iran. Op de gehele sprenkelaar zijn scènes uit zoroastristische verhalen afgebeeld in de stijl van Shiraz, Iran. Rondom de voet, aan de onderkant van de centrale houder en op twee kaders óp de centrale houder, staan scènes uit het verhaal van de gift aan de koning. De twee overige kaders op de centrale houder tonen het gevecht van koning Darius met een griffioen of leeuw. De overige decoraties bestaan uit planten, bloemen en geribbelde patronen op de voet, centrale houder en hals. De tuit heeft de vorm van een bloem waarvan een buitenste rij bloembladeren uitsteekt over de rand. De bloem bovenop de tuit heeft zestien perforaties.<BR> <BR> Om de sprenkelaar te gebruiken wordt boven de houder, de hals losgedraaid, om deze met water te vullen. Vervolgens komt dit tijdens het sprenkelen uit de perforaties naar buiten.<BR> De versieringen doen vermoeden dat dit exemplaar is gemaakt in Bombay of Poona, waar veel Parsis wonen. De datering van de sprenkelaar is rond 1910.

Gulab Pash

Deze rozenwater sprenkelaar heeft de meest voorkomende vorm: een ronde voet, een bolvormige houder voor het water en een lange hals met tuit. Dit exemplaar is gemaakt voor Parsis en zoroastristen in India (die voornamelijk wonen rond Mumbai en Poona), die oorspronkelijk afkomstig zijn uit Iran. Op de gehele sprenkelaar zijn scènes uit zoroastristische verhalen afgebeeld in de stijl van Shiraz, Iran. Rondom de voet, aan de onderkant van de centrale houder en op twee kaders óp de centrale houder, staan scènes uit het verhaal van de gift aan de koning. De twee overige kaders op de centrale houder tonen het gevecht van koning Darius met een griffioen of leeuw. De overige decoraties bestaan uit planten, bloemen en geribbelde patronen op de voet, centrale houder en hals. De tuit heeft de vorm van een bloem waarvan een buitenste rij bloembladeren uitsteekt over de rand. De bloem bovenop de tuit heeft zestien perforaties.<BR> <BR> Om de sprenkelaar te gebruiken wordt boven de houder, de hals losgedraaid, om deze met water te vullen. Vervolgens komt dit tijdens het sprenkelen uit de perforaties naar buiten.<BR> De versieringen doen vermoeden dat dit exemplaar is gemaakt in Bombay of Poona, waar veel Parsis wonen. De datering van de sprenkelaar is rond 1910.