Kom

De gelobde kom is in de vorm van een lotusbloem en wellicht een uniqum. Of dit voorwerp oorspronkelijk vervaardigd is om bij 7099-1 te horen of te gebruiken is niet bekend. De kom past evenwel zeer goed op die schaal en het is visueel een fraai passend geheel. Het is in ieder geval als geschenk samen gegeven en als zodanig ook samen gebruikt in de familie van de schenker. Deze schaal en bak vertonen ook Chinese invloeden, waardoor de culturele cross-over nog groter is.<BR> <BR> 'Yogya zilver' is een kenmerkende nijverheid van de laat koloniale periode. In de jaren dertig werden enorme hoeveelheden schalen, dozen, bakken, bestekken en dergelijke gemaakt. Deze zijn voornamelijke vervaardigd voor de Europeanen in Indonesië en mevrouw Van Gesseler Verschuur heeft hierbij een rol gespeeld. Na 1933 veranderden de motieven van de lotusbloemen op het zilverwerk en werden soms ook wajangpoppen of pauwfiguren als motief gebruikt. Na de Indonesische onafhankelijkheid hebben zilversmeden nog een aantal jaren doorgewerkt, maar met het verdwijnen van de Europese afzetmarkt werd er veel minder Yogya zilver gemaakt. Na de opkomst van het toerisme in de jaren zeventig herleefde het ambacht weer.

Kom

De gelobde kom is in de vorm van een lotusbloem en wellicht een uniqum. Of dit voorwerp oorspronkelijk vervaardigd is om bij 7099-1 te horen of te gebruiken is niet bekend. De kom past evenwel zeer goed op die schaal en het is visueel een fraai passend geheel. Het is in ieder geval als geschenk samen gegeven en als zodanig ook samen gebruikt in de familie van de schenker. Deze schaal en bak vertonen ook Chinese invloeden, waardoor de culturele cross-over nog groter is.<BR> <BR> 'Yogya zilver' is een kenmerkende nijverheid van de laat koloniale periode. In de jaren dertig werden enorme hoeveelheden schalen, dozen, bakken, bestekken en dergelijke gemaakt. Deze zijn voornamelijke vervaardigd voor de Europeanen in Indonesië en mevrouw Van Gesseler Verschuur heeft hierbij een rol gespeeld. Na 1933 veranderden de motieven van de lotusbloemen op het zilverwerk en werden soms ook wajangpoppen of pauwfiguren als motief gebruikt. Na de Indonesische onafhankelijkheid hebben zilversmeden nog een aantal jaren doorgewerkt, maar met het verdwijnen van de Europese afzetmarkt werd er veel minder Yogya zilver gemaakt. Na de opkomst van het toerisme in de jaren zeventig herleefde het ambacht weer.