Dit bidkleed wordt in Mekka verkocht met de aanbeveling dat het niet alleen gewrichts-, knie- en beenpijn vermindert en de bloedcirculatie bevordert, maar ook steun geeft tijdens het bidden. Het kleed is gevuld met schuim, waarbij de verpakking benadrukt dat dit met Europese technologie is geproduceerd bij de koper de suggestie van een kwaliteitsgarantie dient op te wekken. Het benadrukken van de gezondheidsaspecten van dit kleed is een voorbeeld van een nieuwe trend in pelgrimssouvenirs waarin de toepassing van nieuwe technologie, comfort en gezondheid belangrijke uitgangspunten zijn. <BR> Het bidkleed is geproduceerd door de firma Praytime in Turkije. De doos waarin de mat wordt aangeboden toont foto’s van vijf andere uitvoeringen van bidkleden met dezelfde technologie. Opvallend is dat dat de voorzijde van de doos de klokkentoren in Mekka als afbeelding bevat in plaats van de Ka’ba of de Grote Moskee in Mekka. De klokkentoren bekroont een van de torens van het Abradj al-Bait complex dat tussen 2006 en 2011 aan de voet van de Grote Moskee van Mekka is gebouwd. Deze Arabische naam betekent letterlijk ‘De torens van het Huis’, waarbij het huis refereert naar het Huis van God, de Ka’ba. Met zijn 607 meter is de Mekka klokkentoren de hoogste klokkentoren ter wereld. Het complex bestaat uit zeven hotels, met onder meer winkelcentra, restaurants, sportclubs, gebedsruimtes en garages, en is eigendom van de Saoedische staat. Het maakt deel uit van een moderniseringsproject (het King Abdulaziz waqf project) dat ernaar streeft de bedevaartstad Mekka te optimaliseren voor de toestroom van pelgrims.<BR> <BR> Qua iconografie combineert dit bidkleed een tuin- of paradijs tapijt met een kleine afbeelding van de Ka’ba met half opgetrokken kiswa-bekleding boven. Deze aan touwen omhooggetrokken bekleding maakt het onderste deel van de Ka’ba, die is opgebouwd uit grote blokken zichtbaar. De Ka’ba heeft op dit bidkleed niet de traditionele zwarte kleur maar gaat op in het groene en roze kleurpalet van de weelderige plant- en bloemvormen.<BR> <BR> Een van de vijf zuilen van de islam is het vijf keer op een dag verrichten van het gebed: het vroege ochtend-, vroege middag- en namiddaggebed gevolgd door het gebed na zonsondergang en het gebed wanneer het donker is. Deze dienen op vaste tijdstippen te worden uitgevoerd. In de islamitische wereld wordt de gelovige aan de tijdstippen herinnerd door de oproep tot het gebed die vijf maal daags klinkt. Indien men is verhinderd op het betreffende moment mag het gebed later worden ingehaald. De specifieke tijdstippen waarop het gebed dient te worden uitgevoerd variëren door de verschillende seizoenen aangezien ze zijn gekoppeld aan de zonsopgang en ondergang. Bij het gebed richt men zich tot Mekka. <BR> <BR> Elk gebed bestaat uit een aantal vaststaande gebeden met de bijbehorende buigingen en knielingen. Het moet worden uitgevoerd op een ritueel reine plek, dus op een bidkleed of in de moskee. Voor het gebed dient een moslim zich ritueel te reinigen waarbij het gezicht, de nek, de handen tot aan de ellenbogen en de enkels en voeten worden gewassen.<BR> <BR> Het aanschaffen van souvenirs als onderdeel van pelgrimage en Mekka als belangrijk handelscentrum gaan beide ver terug in de geschiedenis. Ook al voor de komst van de islam vonden er in en rondom Mekka festivals en bedevaarten plaats waar ook goederen werden verhandeld. Na de komst van de islam werden de bedevaarten gecontinueerd, en was handel tijdens de hadj en de omrah, de kleine bedevaart, toegestaan. Men mocht zijn koopwaar verkopen na het ritueel op de Berg Arafat op dag twee van de pelgrimsrites. Dan kochten pelgrims praktische spullen in voor de terugreis en (luxe)producten als aandenken aan de bedevaart en als geschenk voor familie en vrienden. (Khan 2013, p. 230) Pelgrims brachten ook producten uit het thuisland mee naar Mekka om daar voor een goede prijs te verkopen en zo hun terugtocht te financieren. Al vroeg in de islamitische geschiedenis had het jaarlijkse aanbod op de bedevaartmarkten dus al een internationaal karakter. Dit werd versterkt doordat (al dan niet tijdelijk gevestigde) handelaren in Mekka en havenstad Djedda stoffen en andere producten importeerden speciaal voor die bedevaartmarkten. De diversiteit in het aanbod en de internationale oriëntatie was daarnaast mede te danken aan de aanwezigheid van buitenlandse kunstenaars en ambachtslieden in Mekka die handgemaakte souvenirs (zoals schilderingen van de Ka’ba door Indiase schilders) maakten, zeker in de negentiende eeuw maar naar grote waarschijnlijkheid al veel vroeger. (Porter 2015, pp. 105-107) Voor pelgrims geldt vaak dat de productieplaats van ondergeschikt belang is: het feit dat de aanschaf in Mekka of Medina plaatsvond en het product dus met de heilige steden in contact is geweest is doorslaggevend. (Mols 2013, p. 76) Hoewel het aanbod in de eerste twee decennia van de 21ste eeuw is uitgebreid met bijvoorbeeld uiteenlopende elektronische apparaten, digitale gadgets en spelletjes, hebben sommige souvenirs zoals bidkleden, bidsnoeren, gouden sieraden en Zemzemwater flesjes niets aan populariteit ingeboet, al is hun verschijningsvorm wel aan verandering onderhevig doordat ook modern design zijn intrede doet in het assortiment van pelgrimsartikelen. In het geval van bidkleden is bijvoorbeeld het tot zakformaat opvouwbare kunststoffen bidkleed nieuw en populair. Gebleven is het internationale aanbod van aandenkens, met de kanttekening dat de lokaal geproduceerde souvenirs ook vaak door buitenlandse vaklui worden geproduceerd. <BR>